Nie wiem juz co czuje .

Nie wiem czego już chce. Mam świetnego chlopaka , stabilnego uczuciowo, wie czego chce . Jesteśmy ze soba ponad rok, a ja nie wiem co czuje. Czasami mialam ochote wykrzyczeć calemu swiatu ze go kocham , a czasami uczucia potrafiły platac mi takie figle ze zastanawialam sie jak by to bylo jak zerwalabym. Dwa razy mieliśmy rozmowy na ten temat . Wątpliwości przechodziły a pozniej wracaly . Za drugim razem gdy mu to powiedzialam o tym i widzialam jak cierpi czulam sie strasznie . Serce normalnie mi pekalo . Gdy powiedzial mi ze mnie kocha tak mocno to peklo cos we mnie. Chcielismy zrobic sobie przerwe lecz po paru godzinach nie pisania , braku spotkania chciało mi sie ciagle plakac. Lecz później czułam pustkę , bylam wrakiem czlowieka. Wydaje mi sie ze wmowilam sobie ze go nie kocham , zablokowalam sie. Chce żeby byl szczęśliwy ,chce dawac mu to szczescie . Nie chce go ranic , a wiadomo czasami takie uczucia potrafia zniszczyć wszystko . Gdy wyjezdzal , albo ja to plakalam , tesknilam. Ciezko mi ocenic czy to co czuje to miłośc bo jednak nie mam porównania , gdyz moje związki poprzednie trwaly bardzo krotko. Dodam ze to jest moj pierwszy partner w tamtych sprawach. Boje sie kazdej decyzji bo jednak czuje ze jest mi potrzebny . I wydaje mi sie ze gdybym byla z innym wszystkie myśli i tak bylyby o nim . Wszystkie wspomnienia razem , to jak sie do mnie usmiecha , mowi. Wiem ze nikt inny taki nie bedzie.. ale przeraza mnie mysl ze bedac kiedyś juz z nim , poznam innego i wtedy okaze sie ze to nie bylo to ? Prosze o rade :( nie wiem juz co mam robic . Czy przestac zadreczac sie myslami , analizowac i zaczac normalnie zyc ? Te wszystkie zle emocje blokuja te dobre.

Klania sie literatura i poezja a nawet piosenki o milosci i watpliwosciach. Ale nikt za Ciebie nie bedzie zyl, szanuj to, co masz.

daj mu spokój. nie wiesz co do niego czujesz więc na pewno go nie kochasz. krzywdzisz go w ten sposób bo on też ma prawo być szczęśliwy z kim innym.