Samotna matka zupełnie sama

Czesć! Jestem samotną matką 35lat, z 2,5 letnim dzieckiem.. Straciłam już nadzieję że ułożę sobie życie z kimkolwiek.. Ciągle smutna, sfrustrowana, mam dość... Staram się byc wesoła dla dziecka, ale wieczorami padam na twarz.. Nie mam żadnych znajomych żeby z kimkolwiek pogadać, odreagować..

Cześć!

nie wiem co będzie dalej.. nie mam sił, w nic nie wierzę, chyba dopadła mnie jakaś depresja... Nie mam kasy, nie mam pracy, nie mam nikogo do opieki nad dzieckiem Każdy napisze...idź do pracy, daj dziecko do żłobka... łatwo powiedzieć, sama w mieście, nie ma mnie kto wyręczyć w razie "W"

jest tu ktoś z kim można pogadać zaprzyjaźnić się może ktoś czuje się podobnie..piszcie naprawdę dużo by mi to pomogło

Nie wiem co napisać, że masz prze.. nieciekawie łagodnie mówiąc? A bez kasy i pracy to jak ty sobie radzisz?

nie piszcie mi tylko, że na pewno mam rodzinę.. nie mogę na nią liczyć

mam tylko alimenty i 500+ nic więcej, żyję na skraju nędzy po opłaceniu rachunków zostaje 400 zł na dwoje na jedzenie, na raziem brak zasiłku rodzinnego, może dadzą od listopada..

zawiodłam się na facetach, chyba odgrodziłam się murem..jestem sobie na portalu randkowym od 2 lat!!! i nikt mnie nie interesuje choć codziennie mam przynajmniej 5 wiadomości

A dzieciaczek jak ma na imię? Nie choruje? Moja chrześniaczka bardzo często choruje :(

A ta samotność brak wsparcia się na kimś, brak osoby która powie, że damy radę..sprawia że dołuje się jeszcze bardziej.. Nie mam powodów do narzekania na życie, jestem zdrowa dziecko też...ale samotność to też przywara.. źle mi w życiu, nic się nie zmienia..

Nie rozumiem, siedzisz w mieście gdzie nie masz nikogo po co? Co cie tu trzyma? Wróć do rodziców, siostry.

nie mogę sie przeprowadzic, to moje własne mieszkanie. Nie mam rodziny do której chciałabym wrócić, to patologia, muszzę od niej chronić siebie i dziecko

Wiem ze jest ciężko, ale dla siebie i dla dziecka powinnaś stanąć na nogi i znaleźć jakąś pracę. Dziecko nie jest już takie małe, niedługo może iść do przedszkola. Nie załamuj się autorko, zacznij szukać jakichś ofert jeszcze zanim dziecko pójdzie do przedszkola. Na pewno sobie poradzisz. W pracy można poznać przyjaciół, zawierać nowe znajomości, najgorzej odciąć się i siedzieć w 4 ścianach. Mam nadzieje ze sobie poradzisz. Pozdrawiam

chciałabym mieć rodzeństwo, z którym jestem zżyta dogaduję się, ale mam tylko braci których równie dobrze mogłoby nie być, nie mam ciepłych relacji...

No większość źle znosi samotność. Ja to akurat odwrotnie, dziwak ze mnie, jestem sam a najbardziej brakuje mi samotności. Dziwaczne no nie :D

W sumie tak :) każdy jednak inaczej pojmuje samotność Ja nigdy nie lubiłam byc sama..a jestem od 3 lat, oczywiście chodzi o faceta. Dziecko sprawia że sama wogóle nie jestem

sorry ale facet się nie zmienia; ja wiem czy facet jest wartościowy czy s********m; a baby robią bachory z łobuzami i potem płaczo :P

No jak ktoś radził niech najpierw dzieciaczek podrośnie i idzie do przedszkola a ty do pracy. Trochę niemiłej cierpliwości a powinno poprostować się. Powodzenia :)

e tam e tam , młoda zdrowa z własnym mieszkaniem w dodatku dziecko i narzeka. Ciesz sie zyciem zanim cię naprawdę zaskoczy i to niemile.

To e tam itd to przesadzasz. Dziewczyna cierpi przez samotność nie przez biedę ta jej mniej doskwiera ale fakt z mieszkaniem. To duża ulga być na swoim.

Czy znacie może jakiś poral grupę wsparcia dla samotnych matek..szukałam ale bez skutku

A gdzie jest ojciec tego dziecka ?