Musze sie wygadac bo nie mam juz komu

Nawet najbliźsi mnie nie rozumieją mowią ze powinnam się wziąć w garść, wieć wygadam się tutaj, a przynajmniej się wypiszę to mi się lepiej zrobi choć trochę. Od dłuższego czasu miałam niskie poczucie wartości. Ale przynajmniej był ON. Czułam sie przy nim kobieco, piękna i pożądana. Naprawdę szczęśliwa. Chciało mi się żyć. Niestety on z niewiadomych przyczyn przestał się odzywać po ostatnim spotkaniu, milczy juz 2 tygodnie smutas.gif Nie widzielismy sie miesiac. Przykre to jest, ale nic nie moge poradzic smutas.gif Od tego czasu czuje się strasznie, że mu się pewnie nie podobam, szczegolnie, ze mielismy ostatnio problemy lozkowe (w sensie on mial) i tym bardziej czuje, ze przestałam go moze podniecać. Chociaz tylko ostatnio sie mu tak zdazylo, wcześniej nie. Ale mimo wszystko, czuje sie po porstu strasznie. Uważam, ze mnie potraktował podle bo rzucił bez slowa wyjasnienia. czuję jakbym nie zaslugiwała na jego milosc, bo podobno swoja byla bardzo kochal. A ja widocznie bylam w jego oczach gorsza brzydsza czy mniej inteligentna, mniej fajna itd. Starsznie mnie to teraz boli, co gorsza zaczelam nowa prace i tym jest mi ciezej bo musze sie w niej jakos trzymac co nie jest w tej sytuacji latwe. Nie mam do tego wszystkiego sily, nie mam nadziei ,ze mnie ktos pokocha, chyba juz bede całe życie nieszczesliwa, strasznie mi zle po prsotu, cos we mnie umarlo od tego rozstania, jakas czastka kobiecosci