Mój mąż chce tak nazwać syna. co robić?

Najpierw umówiliśmy się że ja wybieram dla dziewczynki a on gdy okaże się że to chłopiec. Nie wiedziałam tylko że ma taki dziwny gust jeśli chodzi o imiona. Raczej nie jest nigdy aż tak nowoczesny nawet go o to nie podejrzewałam a tu taki pomysl. No i teraz jest problem bo gdy tylko okazało się że to synek ma zamiar nazwać go Iwo. Nawet nie da się tknąć w tym temacie. Moja rodzina załamana. Jego nawet rodzina nie wierzy ze tak postąpi. Ja to bym jeszcze przymknęła oko na to ale boje się że może dzieciak mieć do nas pretensję. Nie mieszkamy w dużym mieście tylko w miejscowości gdzie wszyscy się znają. Nawet boje się reakcji otoczenia. A Wy co sądzicie?

Up

Już myślałam, Baltazar albo Szczepan. Iwo nie jest tak źle.

Iwo bardzo fajne imię. krótkie proste, nie wiem o co się czepiasz. to Wasze dziecko i co Cię obchodzi bo myślą inni, przyzwyczają się i osłuchają.

Czyżby jakiś fan zbuntowanego anioła? ;) a tak serio to no nie za fajne, a jak zdrobniale iwek? Iwus?

Ja znam jednego 40letniego Iwa i jakos nikomu nigdy to imie nie przeszkadzalo, ani nikt sie z niego nie smial.

Tez bym nie chciała takiego imienia dla synka, postaw mu się ze nie i koniec

Piękne imię, gdybym miała syna też bym tak dała mu na imie.

Iwo lubi piwo

sory ale takie gejowate trochę, lata 90 te zbuntowany anioł i ten obleśny facet co grał imiennika twojego syna :/

Iwo się głupio odmienia. NP daj to komu? Iwowi?

Podbijam

To jest takie imię ze albo się podoba albo jest okropnie. Takie że nikt nie przechodzi obojętnie.

Syn Iwo a córka Iwona :-)

Mi się bardzo podoba to imię i sama myślałam nad tym imieniem dla synka

Widzę że pól na pól się plasują wypowiedzi

Up

Nie jest tragicznie jeszcze da się przeżyć.

Eeee, myślałam że będzie gorzej. Mój znajomy wymyślił Mirmiła i koleżanka całą ciążę modliła się o córkę. Wcale nie jest to brzydkie imię. Mój syn chodzi z Iwem do grupy. Nikt nigdy nie robił problemu. Chłopczyk jest super.

Czyli nie jest tak źle

Iwo się nie odmienia, taka uwaga Ale głupie trochę ustalenie, bo z góry można było przewidzieć, ze jedno wybierze imię , które może nie odpowiadać drugiemu. Lepiej wspólnie wyłonić jakąś grupę imion i z nich ewentualnie wtedy wybierać.

Najpierw sprawdz jak sie poprawnie odnienia to imie. Tutaj chyba malo kto ma pojecie...

gość dziś No właśnie. -> gość dziś Twoje dziecko ma w grupie IWONA - tak właśnie się to imię poprawnie odmienia (tak samo, jak np. Hugo => Hugona).

gość dziś Odmienia się, jak najbardziej się odmienia: Mianownik (kto? co?):Iwo Dopełniacz (kogo? czego?):Iwona Celownik (komu? czemu?):Iwonowi Biernik (kogo? co?):Iwona Narzędnik (z kim? z czym?):z Iwonem Miejscownik (o kim? o czym?):o Iwonie Wołacz (hej!):Iwo!

Chyba jednak nie odmienia się tak! Co innego Iwo a co innego Hugo. Przecież Iwo to nie Iwon. To co jak jest imię Lew to mówi się podaj to Lewonowi?

gość dziś Doucz się. Tak właśnie odmieniają się poprawnie imiona Hugo, Bruno, Iwo, Gwido...

Według mnie ładne. Kwestia czy Tobie się też podoba czy nie? Bo to co rodzina/znajomi mówią to już mniej istotne. Nie będzie imienia, ktore wszystkim dogodzić. Ja córkę chcę nazwać Sara. Bardzo mi się podoba, mojemu mężowi również, rodzinie oczywiście nie. Oni sobie wybrali Julka albo Lenka, i też ich nie obchodzi ze nam się nie podoba (a to będzie przeciez nasze dziecko:-P )..

"No to wyjaśnijmy, skąd się to wzięło… Otóż imiona Bruno, Hugo, Odo, Otto, Iwo, Leo itp. są z pochodzenia zapożyczeniami germańskimi (Iwo może także celtyckim), ale odmieniającymi się według deklinacji łacińskiej: Bruno – (kogo? czego?) Brunonis, Hugo – Hugonis, Odo – Odonis, Otto – Ottonis; Iwo – Iwonis, Leo – Leonis itd. Jak widać, we wszystkich przypadkach zależnych temat fleksyjny zawiera cząstkę -n. Kiedy przed wiekami przejmowaliśmy do polszczyzny owe imiona, uszanowaliśmy łacińską deklinację i w formach od dopełniacza po miejscownik zostawiliśmy element -n. Ot, dlaczego według wciąż obowiązującej normy gramatycznej należy mówić i pisać: Bruno, Hugo, Odo, Otto, Iwo, Leo, ale: Brunona, Brunonowi, z Brunonem, o Brunonie; Hugona, Hugonowi, z Hugonem, o Hugonie: Odona, Odonowi, z Odonem, o Odonie; Ottona, Ottonowi, z Ottonem, o Ottonie; Iwona, Iwonowi, z Iwonem, o Iwonie; Leona, Leonowi, z Leonem, o Leonie. Rozszerzone postacie przypadków zależnych wpłynęły potem na powstanie wariantów omawianych imion, czyli Brunon, Hugon, Odon, Otton, Iwon, Leon."

Poprawnie:) Mianownik (kto? co?):Iwo Dopełniacz (kogo? czego?):Iwa Celownik (komu? czemu?):Iwu Biernik (kogo? co?):Iwa Narzędnik (z kim? z czym?):z Iwem Miejscownik (o kim? o czym?) Iwie Wołacz (hej!):Iwo! Mi tam sie podoba:)

Luna Twoje odmiany bardziej mi pasują niż tego wyżej co odmienia Iwon. Poza tym dawałam przykład nie Leo tylko Lew! Tak bo jest takie imię.