Gosiu....

Gosiu....

jestes taka fajna i przez to masz przesrane w zyciu

Nie wiem, kto stwierdził, że najlepsze lata życia to czasy liceum oraz studiów, kiedy jesteś przekonana o swojej wyjątkowości i długowieczności. Bez pokory i głębszych przemyśleń, a często z przekonaniem, że wszystko Ci się należy, tak po prostu, dla zasady. Nie rozumiem, jak najwspanialszy może być czas w życiu, kiedy masz pryszcze na czole, nosisz w plecaku słoiki z jedzeniem i musisz liczyć się z każdym groszem, a do tego jesteś skazana na tłumaczenie się rodzicom, jeśli nie z codziennych wyjść, to z wydawanych pieniędzy. Ich pieniędzy. Żyjesz od kolokwium do kolejnego zaliczenia, na wiele rzeczy Cię nie stać i większość osób nie traktuje Cię poważnie, bo tak naprawdę masz dopiero życie przed sobą…Jesteś młoda i…. się nie znasz. Czasami słyszysz wprost – że jesteś głupiutka i że życie Cię nauczy. Wściekasz się, bo w głębi serca wiesz, że to prawda. Współczuję tym, którzy mając 30 lat, chcą wrócić do lat nastoletnich. Po co? Przecież właśnie teraz masz wszystko – wolność, niezależność i nieograniczone możliwości. A przede wszystkim wiedzę, która jest największym kapitałem. Tak dobrowolnie się z nich zrzec i znowu mieć 20 lat? W życiu…Masz wszystko

Nic tak nie przychodzi kobietom z trudem jak obojętność. Tego nie uczą nas mamy, tego nie wykładają w szkołach, nie powie nam o tym przyjaciółka, ani nawet dobry kumpel. Tymczasem to właśnie ona – przebiegła obojętność – jest lekiem na wiele rozterek kobiet. Jakim cudem?"

Ale ja wcale nie chcę mieć znowu 20 lat.. Po 30-tce jest mi dobrze.

jak sobie radzisz z niesprawiedliwością?

Żyję jak umiem, robię co mogę, powoli godzę się z tym na co wpływu nie mam, chociaż to trudne. Nie uważam żebym miała przesrane w życiu, nie jest tak źle. 19:13 Korzystam z obojętności ale póki co mnie nie uleczyła.

zycie po 30 to zycie juz dojrzałe w przemysleniach.

ja juz nie walcze,Ci co maja przy mnie zostac,zostana,ci co nie,trudno,czasami widocznie tak musi byc.Spostrzeglam to dopiero po 30.

kazdy wiek ma swe prawa Dojrzałość Odkładam do szuflady Czarno-białą fotografię Dziesięcioletnie zdumienie Nad cudem dmuchawca Odkładam Wszystkie wyrazy Zaczynające się od wielkich liter Uczę się piędzi Twardej ziemi Pod obcasem Uczę się śmiechu Gdy kochankowie w kinie Umierają z miłości Uczę się Wzruszenia ramiom Nad biciem własnego serca

Chcialbym mieć takie szuflady :) miło się czytało bardzo miło pozdrawiam

czasami jest mega cięzko,ale coz mozna zrobic i zdzialac,kiedys powiedziala mi kobieta w sklepie :nauczylam sie juz obojetnosci choc krocie mi to zajelo i jestem terz przeszczesliwa,ludzie sa i beda,niektorzy odchodza na zawsze inni zostaja tylko przelotem,wielu wbija noz w plecy,nauczylam sie pokory i przeszlam w obojetnosc.

*tez