Małżeństwo z rozsądku

kiedy wychodzi się za mąż z rozsądku to nie ma się prawa narzekać na los.

Miłość też bywa ślepa więc jak się wyjdzie za mąż z miłości (ślepej) to też można się sparzyć. :)

Ja wyszłam tak za mąż i nie narzekam. Wprost przeciwnie. Koleżanki brały śluby z wielkiej miłości, a teraz są po rozwodzie, albo mąż je bije, albo biedują. Ja wyszłam za mąż bez miłości i mam świetne życie i dobrego męża.

17:56 tz jeszcze się nie zakochałaś czy zdradzasz męża?

Nigdy męża nie zdradziłam. Nie mam powodu. A zakochana już byłam. Przed ślubem. Nigdy więcej nie byłam w stanie poczuć czegoś zbliżonego nawet. Więc ryzyka nie ma. Podobało mi się w życiu wielu facetów, ale żaden nie dałby mi nawet połowy tego, co daje mi mąż. To po jakiego c***a się ładować w coś takiego? Rozsądku trzeba trochę mieć.

17:56 Wcale nie kochałaś/ nie kochasz męża? Musiałaś go chyba pokochać skoro wyszłaś za niego. Na czym więc opiera się Wasze małżeństwo?

Nie kochałam go nigdy. Łączy nas szacunek, przyjaźń, oddanie i sprawy materialne. On mnie kochał do szaleństwa i pewnie dalej mnie kocha.

A wyszłam za niego z rozsądku. Nie z miłości.

Też wyszłam za,mąż bardziej z rozsądku niż miłości, chociaż kłamstwem byłoby powiedzieć, że nie byłam zakochana ale nie szaleńczo.

Średniowiecze.

Czemu piszesz średniowiecze,a wziac slub,bo oczy c**a zarosly,a potem mecz sie cale zycie,albo suchy chleb zryj

A jak znosicie bliskość z mężem, którego nie kochacie, nic do niego nie czujecie?

no właśnie, co z pożądaniem?

Bez pożądania, to chyba raczej białe małżeństwo będzie.

mnie to brzydzi ,jak można nie kochac kogos dobrego i najbliższego ,puste sprzedajne wygodnickie ,ohyda i pewnie kłamliwe,ciekawe czy mówicie wprost nie kocham ,klamałyscie na przysiędze,oblesne,wybrakowane serca puste

poza tym co to zakochanie a co to miłość,pamietasz motylki do jakiegoś ale pokochać bliskiej osoby nie umiesz,dla mnie to ułomność emocjonalna

Różnica małżeństwa z rozsądku a tym z miłości polega tylko na tym, że w tym drugim istnieje na początku pożądanie a w tym pierwszym jest tylko zdrowy rozsądek. Ale w miarę upływu lat pożądanie czy te słynne motylki ulatniają się i już między tymi dwoma sposobami na małżeństwo nie ma żadnej różnicy. Pozostaje przyjaźń [ idealnie], przywiązanie, odpowiedzialność za drugiego człowieka[ w tym dzieci, jeśli się pojawią] lojalność, wola dotrzymania obietnicy iż cię nie opuszczę aż do śmierci, lub uczynię wszystko aby nasze małżeństwo było szczęśliwe i trwałe, wierność itd. W małżeństwie z rozsądku czasami może pojawić się prawdziwe pożądanie czy też zakochanie. Nigdy nie wiadomo jakie uczucie ogarnie tę osobę, która podejmowała decyzję z rozsądku.

Małżeństwo z rozsądku, to często takie, w którym jedno z małżonków kocha za dwoje. Drogie Panie, które twierdzą, że nie kochały mężów przed ślubem, były pewnie bardzo kochane i szanowane i z czasem zaczęły doceniać swego męża.

Mi się wydaje że problem leży gdzieś indziej. Kobiety chcą takiej miłości jak się ma w podstawówce, motylki, nieprzespane noce, bujanie w obłokach. Taka miłość się nie zdarza u dojrzałych ludzi. Cześć kobiet uważa za rozsądek prawdziwa dojrzała miłość.

Czym zatem jest dojrzała miłość? Oby była prawdziwa, gdy ten wasz wspaniały niekochany mąż, który jednak chciał was mimo braku wzajemności uczuć będzie potrzebował waszego wsparcia, ciepła i opieki w chwili" krytycznej".