Mamy 1 dziecko i nie wyobrazam sobie miec 2

A maz by chcial.Na sama mysl ze musialabym znow przez to samo przechodzic az mnie trzesie.Non stop sama z dzieckiem- brak czasu dla siebie.24h na dobe z dzieckiem.Nie przespane noce.Nikogo do pomocy.Moge miec ale odrazu tak 3 letnie dziecko juz bez pieluch, chodzilo by do przedszkola.ale tak sie nie da.Czy ja jestem normlana czy juz nie ze mam takie myslenie?

Powiem Ci tak. Ja mam dwójkę 9 mc i 22 mc. I stwierdz ze lepiej się robi gdy dziecko Zaczyna stabilnie chodzić bo i samo się zabawi i w ogóle. Teraz ze starsza córka to już w ogole lajt

E tam, nie musisz, ja jestem typową matką polką:-) a Ty chcesz mieć jedno i dobrze. To Twoje ciało i Twoja decyzja i nie ma w tym nic dziwnego:-) nie widzę podstaw by widzieć w tym coś nienormalnego

ja najbardziej sie boje tego czasu maks do 2 lat.jakdziecko jest male- wstawanie w nocy.Takie uwiazanie. Mam juz w domu 7 latke i super.

no i git po co temat? każdy ma ile chce, jeśli może kolejna awanturę chcesz wywołać? nuda czy jak?

bo maz mnie naciska na 2 dziecko. moze byc tak ze przez to sie rozejdziemy.

No to powiedz mu o tym wszystkim, czego się obawiasz, co czujesz. Faceci tacy są. Oni chcą i tak ma być, a czy Twój mąż jest gotowy przejąć na siebie trud opieki nad niemowlęciem?

A ja chciałabym mieć czwarte a nie zachodzę w ciążę :( Autorko to Twoja decyzja, nie rób niczego wbrew sobie.

rozmawialam wiele razy co musi byc zrobione zebym zdecydowala sie na 2 dziecko.Wieksze mieszkanie- aby znalazl stabilna prace.Zebym siedzac z dzieckiem w domu nie musiala sie o wszystko martwic. Bo za tym uziemienie.I tak nic ciekawego w naszym zyciu sie niedzieje- nigdzie nie jezdzimy.Zadnych wyjazdow czy wakacji. Cieszy mnie to jak corka pojedzie na wycieczke szkolna czy pojdzie do kolezanki.Mam chwile dla siebie, łapie oddech przy niemowlaku tak sie nie da.Non stop z dzieckiem.

Autorko mam identyczne! !! Normalnie czuję się tak jakbym to ja temat założyła..ile miesięcy ma twoje dziecko? Moja skończyła dopiero 3 a ja już wysiadam i fizycznie i psychicznie. Pobudki w nocy co godzine. W dzien non stop marudzenie. To ja wstaje w nocy bo karmie, to ja nawet nie mam czasu się wysrac bo siedze z dzieckiem a mąż w pracy. Owszem zdarzają się lepsze dni ale rzadko. A mąż już gada że za rok staramy się o drugie! Coś czuje że czeka mnie rozwód

Ciezko to widze autorko. Jak jedno chce wiecej dzieci drugie nie to nie ma komptomisu. Ps. Rozumiem nieprzespane noce, zmeczenie ale bycie z dzieckiem 24 na dobe w domu to wybor mamy. Sa rozne zajecia dla dzieci, basen, rytmiki, grupy dla mam z dziecmi. Nie trzeba sie zamykac w domu bo mozna oszalec. Ostatecznie dziecko przed 3 rokiem zycia moze pojsc do klubu malucha jak ktos potrezbuje odechu. Dziecko jest male krotko a potem dorasta i mamy je cale zycie. Takze rozumiem ciebie I rouzmiem twojego meza. Moze zaproponuj, ze to ty pojdziesz do pracy a on zostanie z dzieckiem w domu?

U nas jest roznica 6 lat. Jest super. Starsza córka pomaga. Bardzo kocha siostrzyczke. Nie wyobrażam sobie różnicy 2 lat między dziećmi. Zabić się idzie na własne życzenie.

moja juz jestduza ma 7 lat.I tyle czasu minelo a ja zdania nie zmienilam.

życie nie jest łatwe

Nie omawialiscie wcześniej tematu? Zaskoczył cię? Ja mam trójkę, to była nasza wspólna decyzja. Zanim urodziło się pierwsze wiedzieliśmy, że na tym jednym się nie skończy. Pierwsze dziecko trochę zweryfikowało te plany;). No ciężko było, chorowała dużo, marudna, placzliwa. Mąż pomagał ile mógł, ale sorry wszytko na mojej głowie. Plany się zrealizowaly po 1.5 roku, wpadka. Urodził się syn. Trzecie planowane, córka miała 6 lat, syn 4. Jeśli nie chcesz to nie, mąż powinien zrozumieć, w końcu to my kobiety ponosimy największą cenę za posiadanie potomstwa.

Ja mam dziecko 5 lat. Jeszcze rok temu przerażałaby mnie logistyka z np. drugim noworodkiem a teraz chyba mam to już gdzieś. Jestem introwertyczką, nie lubie ludzi, więc siedzenie w domu nie jest dla mnie karą. To wyjścia towarzyskie są dla mnie jak kula u nogi, męczy mnie siedzenie z ludźmi i gadanie o d***e marynie przez ileś tam godzin i słuchanie czyjegoś narzekania albo czyichś głupich kawałów, bo ktoś ma niespełnione ambicje występów w kabarecie. Wieczorem jestem wtedy bardziej zmęczona niż jakbym miała siedzieć cały dzień z jakimś dzieciakiem.

No tak Autorko, ale jak drugie dziecko będzie miało 2 lata, nagle zrobi się ŁATWIEJ, bo będą się ze sobą bawić :)

A moja znajoma ma troje rok po roku i sobie chwali :D Dzieci mają 3,4 i 5 i bawią się tak, że rodzice mają czas dla siebie niemal w każde popołudnie :D

ja mysle identycznie jak autorka,jestem aktywna fizycznie,uwielbiam ruch,rower,wycieczki i nie wyobrazam sobie znow wlezc w pieluchy,mam 3 latke kochana ,chyba ze ktos jest kura domowa bez pasji i zainteresowan to nas nie zrozumie

To twoja decyzyja.

ja mam 2 i jestem bardzo szczęsliwa i ciesze się ze zdecydowałam na drugie