Ludzie bardzo spokojni na dłuższą metę ( po 30 np.) zostają bezdomnymi

Chodzi mi o osoby całkowicie proceduralne które nie potrafią wykonywac innych czynnosci niż muszą, i bardzo często przez to nie znajdują stałej pracy bo zawsze jest kto ich "ubiegnie" a procedury nawet w pracy w urzędzie który wydawałoby sie powinen byc idealny pod tym względem są tylko w statucie i nawet tu wszystko załatwienia np. ze stażem czy umową o pracę, to żmudne "lewe" rozmowy z osobami decydujjącymi ja bym to nazwał zwykłym lizusostwem i próbą zapamiętania siebie. To jest w PL chore tak naprawde procedury są łamane wszędzie, ale też musicie zrozumiec ze jest grupa ludzi która ich przestrzega i na tym w dłuższym okresie czasu strasznie traci!

yyyyyy, co?

My też strasznie tracimy czytając takie bezsensowne, nieskładne wywody.

Ale to prawda nawet rodzice. takich lufzi w końcu się wk...ją że ani towarzysza życia ani prawka ani stałej pracy bo akurat studia to każdy zrobi to jest najłatwiejsza sprawa

Ale to prawda nawet rodzice. takich lufzi w końcu się wk...ją że ani towarzysza życia ani prawka ani stałej pracy bo akurat studia to każdy zrobi to jest najłatwiejsza sprawa

Odczucia autorki tematu są całkowicie normalne i naturalne. Sam jestem takim 30-letnim bezrobotnym, mieszkającym u babci, i zagrożonym bezdomnością (bo babcia na wykończeniu). Ale co mi pozostaje poza spokojem ? Jeżeli zacznę reagować impulsywnie, gwałtownie, to zamiast na ulicy, skończę w więzieniu albo w szpitalu psychiatrycznym. Ludziom takim jak ja, pozostaje na końcu tylko zachowywać zimną krew.