Prosze o rade :(

Otoz moj problem.wyglada tak. Jestem z chlopakiem 1,5 roku. Nie ma.zadnych strasznych sporow . Zawsze dochodzi do porozumienia. On mnie kocha i wiem to na 100% . Ja tez go kocham ale czasami przychodzą mi wątpliwości czy aby napewno tak bylo. Raz powiedziałam mu o tych wątpliwościach ale pozniej jakos sie ulozylo i dalismy rade. Bylam szczęśliwa , normalnie gdybym mogla to bym calemu światu wykrzyczala ze go kocham. No i teraz znowu czuje sie jak.jakaś chorągiewka która powiewa na wietrze bo ciagle jestem jakas zmienna. Zawsze dzieje sie tak gdy jestem przed okresem. Ale wtedy zawsze jestem nerwowa , placzliwa ;) Czy to jest normalne ze czasami przychodzą takie mysli czy to jest to ? Dodam ze nie jestem na niego obojetna , jest dla mnie bardzo wazna osoba . Tęsknię za nim , martwie sie. Gdy próbuje sobie pomoc odpowiedziec na to pytanie co powyzej to pytam sie siebie " jakie zycie byloby bez niego ?" To wiem ze czulabym okropna pustkę . Ze brakowaloby mi jego glosu , dotyku , jego slicznych oczu. Tego jak potrafimy rozmawiac godzinami , śmiać sie i zartowac . Gdy raz miałam od niego przerwę to wytrzymałam tylko 1 dzien . czulam sie jak wrak czlowieka a, wszystko doprowadzalo mnie do placzu. Chodzilam blada jak trup. Chce miec 100% pewnosc swoich uczuc a nie wahania. :( prosze o jakies rady osoby ktore wiedza jak pomoc.

Nikt sie nie wypowie ?:(

Moim zdaniem kochasz go ale boisz sie tej milosci. Ze pokochasz tak bardzo ze niw bedziesz umiala bez niego zyc. Kazdy boi sie odrzucenia tego ze nie wyjdzie ale nie wszyscy to pokazuja. Tracisz w jego oczach przez to. Moim zdaniem

Psycholog i to szybko

Dziekuje za odpowiedź , moze rzeczywiście boje sie temu oddac . Ale postaram sie to zrobic i przestac o tym.myslec. :)