Czy to możliwe, że jestem transseksualistą?

Witam mam taki dylemat, gdy miałem 5 lat to wtedy się nauczyłem mówić, i wtedy zacząłem uważać siebie za dziewczynke, bawiłem się lalkami, domkami z kuzynkami , też używałem formy żeńskiej że "zrobiłam" "musiałam" itd. przez to musiałem chodzić nawet na logopedie żebym używał formy męskiej!, jak już chodziłem do zerówki to też chodziłem do damskiej toalety, ale mi później zabroniono, późne zainteresowanie się piłką nożną, nie lubie też za bardzo wf, musze sie przebierac w meskiej szatni i wgl, później w 6 klasie, zrobiłem sobie grzywkę i czapkę założyłem , to kilka osób się śmiało, że wyglądam jak dziewczyna, się bardzo denerwuje że dziewczyny mogą się ubierać jak chłopaki , ale bedąc chłopakiem to jak dziewczyny to nie, pozniej tez nie moglem dogadywać się z chłopakami, a teraz znalazłem sobie koleżanki, bardzo dobrze mi sie dogaduje , tylko ze mnie wyganiają bo jakies "babskie sprawy" i mi sie z tego bardzo przykro robi.. :( , przez to bardziej nie chce być facetem, tez znalazlem dziewczyne ale na szczescie akceptuje to że czuje się kobietą, tylko żebym ciągle jej nie gadał , że jestem "chłopobabą" czy coś w tym stylu, też mnie rodzice traktują jak córke, że musze sprzątać pokój, że mi mogą zabrać telefon itd. byłem w 3 gimnazjum i tańczyliśmy na koniec roku poloneza i mnie to denerwuje że nie mogłem tańczyć po stronie damskiej, teraz chce nosić biustonosz, sukienke itd. ale sie boje bo mogą się ze mnie wyśmiać :( też mi się raz śniło że byłem kobietą, i bałbym się operacji bo przeciez nie dostane macicy i nie bede mógł rodzić a chciałbym

Przydałaby ci się konsultacja psychologiczna, w internecie nie licz na pomoc. Zaburzeń identyfikacji z płcią jest multum, tylko specjalista określi na co cierpisz. Masz dziewczynę, to dobrze, rozmawiaj z nią szczerze o swoich problemach. Może namów ją na przebieranki w łóżku?

Ja mam tak tylko na odwrót bardzo możliwe