Czemu wydaje mi się, że jestem gruba?

Hej. Mam 14 lat, po wakacjach idę do drugiej klasy gimnazjum. Mierzę 168 cm wzrostu i moja waga waha się między 53-55 kg. Moja waga jest w normie, ale nie mojej. W kwietniu rozpoczęłam głodowanie. Jak szybko schudłam, tak szybko przytyłam, kiedy tylko zaczęłam jeść normalnie. Moja mama próbuje wmawiać mi, że to genetyka. Wszystkie kobiety z rodziny mają figurę klepsydry. Wąska talia, duże biodra, masywne i długie nogi. Wyglądam tragicznie. Bardzo się sobie nie podobam. Najgorsze są nogi! Te ogromne uda i łydki... Czuję się bardzo źle w towarzystwie koleżanek ze szkoły. Wszystkie są chude, drobne, mają nóżki jak patyczki. Stojąc przed lustrem mam ochotę się rozpłakać. Bardzo chcę schudnąć, ale nie mogę. Po tym, jak lekarz uświadomił mi jakie to niesie za sobą konsekwencję (patrząc na mój wiek) to zaczęłam odżywiać się normalnie. Aczkolwiek w dalszym ciągu nie jem wcale słodyczy, słonych przekąsek, ciast, nie piję napojów gazowanych, zero fast foodów. Jeśli zjem coś (choćby kromkę chleba) i spojrzę w lustro to mam wrażenie, że jestem grubsza. Jak mogę zaakceptować swoje ciało, swoją figurę? W jaki sposób mogę zmienić swoje myślenie? Czy z wiekiem mi to ,,przejdzie"?