Straciłem miłość życia. Za późno zrozumialem że ja kocham!

Straciłem idealna dziewczynę. Straciłem ja przez własną głupotę. Mieliśmy wtedy ona 14 a ja 15 lat. Zaczelismy ze sobą "chodzić". Bardzo mi się podobała. Pokochała mnie takiego jakim jestem. Zaakceptowała mnie z moimi wadami, z moim wyglądem. Nie liczyło się to dla niej. Miałem trądzik i nie wierzyłem w siebie. Nie wierzyłem, że tak mądra, piękna, inteligentna dziewczyna mogłaby być ze mną. Starałem się. Przywozilem jej kwiaty. Pisałem jej wiersze miłosne. Byłem najszczesliwszy! Po pewnym czasie zaczalem ja zaniedbywac. Zacząłem ja odrzucać odkąd wyleczylem się z trądziku i przybralem w mięśnie. Zacząłem ja zaniedbywac. Nie chciałem się z nią spotykać. Nie wiem co mi wtedy było. Myślałem że poznam lepsza. Rzadziej do niej pisałem, wolałem pić z kolegami. Ona się martwila, troszczyla. Pisała do mnie, pytała czy pije, pytała dlaczego pije, pytała z kim. Meczylo mnie to a onw robiła to z troski. Już raz próbowałem zerwać to ona walczyła. Wydawało mi się, że jej nie kocham. Teraz wiem, że kocham ją nad życie. Po 4 latach mnie oswiecilo. Zrozumiałem. Skrzywdzilem ja, oszukiwalem, oklamywalem, ponizylem, wysmialem gdy chciała porozmawiać. Nie mam z nią kontaktu. Nie wiem co u niej. Bardzo pragnę żeby do mnie wróciła. Żadna dziewczyna nie była lepsza. Żadna nie była taka kochana. Pomyśleć że ona, w wieku 14 lat potrafiła kochać prawdziwie i zrobiłaby dla mnie wszystko. Pomagała mi w nauce. Była tak mądra że mimo iż była w 1 klasie gimnazjum pomagała mi w matematyce na poziomie 2 klasy. Była bardzo mądra. Teraz wiem, że powinienem ją nosić na rękach za to że w ogóle zwróciła na mnie uwagę :( teraz zrozumiałem że ja kocham. Chcę do niej wrócić. Zrobię dla niej wszystko! Pomóżcie mi! Wiem że bardzo cierpiała i chciała żebym wrócił ale wtedy miałem to gdzieś. Za późno zrozumialem że ja kocham. Da się to jakoś naprawić?