O co mi chodzi?

Piszę tutaj pierwszy raz. Głównie dlatego, że bliscy pewnie wzięliby mnie za idiotkę, gdybym im o tym opowiedziała. Otóż mam problem ze "zdiagnozowaniem" moich uczuć w stosunku do dwóch facetów. Pierwszy z nich to mój były. Początkowo się przyjaźniliśmy. Pewnego razu, jak za dużo wypił, zadzwonił do mnie i wyznał uczucie. Poźniej jak o tym gadaliśmy i był już trzeźwy, to dalej podtrzymał to, co powiedział. Zdecydowałam zaryzykować, bo świetnie się dogadywaliśmy i zawsze był dla mnie dobry. Tak o to zostaliśmy parą. Po jakimś miesiącu ja rownież się w nim zakochałam, ale czar prysł. Przestał mieć dla mnie czas. Wszystko zwalał na studia i pracę, ale z kolegami zawsze mógł się spotkać. Oczywście nigdy mu tego nie zabraniałam, ale w ciagu tych 2 miesięcy (nasz zwiazek łącznie trwał 3) widzieliśmy się tylko 2 razy... A MIESZKAMY W TYM SAMYM MIEŚCIE! Oprócz tego był strasznie zaborczy, o wszystko miał do mnie pretensje, wymyslal sobie, że go zdradzam z kolegami, nawet raz mi powiedział, że się ubieram jak...nie powiem kto :( Zerwałam z nim, powiedziałam, że nie życzę sobie takiego traktowania. Obraził się, ale dalej wydzwaniał, stał pod moim blokiem, ogólnie zachowywał się jak wariat... Powiedziałam mu, żeby dał mi spokój i wtedy się ogarnął. Było między nami tak, jak przed związkiem, ale wiedziałam, że nic poważnego już z tego nie będzie. Jednak uświadomiłam sobie, że bywam o niego zazdrosna. On mną cały czas pogrywał, raz mówił, że mnie kocha, później znowu, że go nie obchodzę i żałuje związku ze mną. Często przez niego płakałam. Później podjęłam decyzję, że dość tego. Cały czas jednak jestem o niego zazdrosna. Zastanawiam się dlaczego? Czy dlatego, że jeszcze coś do niego czuję, czy chodzi o dowartościowywanie się (w sensie, że wiem, że komuś się podobam) - typowa babska próżność? Drugi z nich to facet, za którym szalałam dwa lata temu. Kiedy w moim związku zaczęło źle się dziać, przypadkowo znalazłam jego konto na Facebooku. I uczucia chyba wróciły. Później wpadłam na niego na mieście. Serce waliło mi jak szalone, motylki, nogi z waty i te sprawy :) Od tamtego momentu dosłownie za nim szaleję. Jakbym miała obsesję. Myśle tylko o nim. Całymi dniami mogłabym gapić się w jego zdjęcie i wyobrażać sobie naszą, wspólną przyszłość. W tym przypadku również mam wątpliwości... Kocham go? Czy to tylko wyimaginowane? Może sobie tylko to wymyśliłam, bo w moim związku źle się działo? Może mnie wysmiejecie, ale ok. Sama też jestem sobą zażenowana. Mimo to, proszę Was o opinię :)

hmm... na twoim miejscu pierwszego bym sobie odpuściła. Byłam w takiej sytuacji, gdybyś kochała pierwszego to drugi nie byłby w stanie zawrócić tobie w głowie ani byś o nim nie myślała. Ja wybrałam właśnie drugiego który dziś jest moim mężem i uważam że dokonałam dobrego wyboru

Twój były chłopak to jakis psychol :( zerwij z nim kontakt to zobaczysz jak odżyjesz. Co do drugiego...chyba się nie przekonasz, jesli się z nim nie spotkasz. Może się okaże, że jest naprawde warty Twojej uwagi :) Mimo wszystko, życzę szczęścia. Jak nie z tym, to z innym :)

Dokładnie tak jak obie osoby wyżej napisały, gdybyś kochala pierwszego to drugi by ciebie nie zainteresował...

Wiem, że mnie źle traktował i na pewno nie chcę do niego wracać. Mam tylko problem z określeniem jakie są moje uczucia :( drugi mnie zainteresował to prawda, ale boję się, że to tylko dlatego, żeby odreagować nieudany zwiazek :(

Lepiej daj sobie spokój z miłościami na razie. Zbierzesz myśli i zobaczysz jak się wszystko potoczy :)

Pierwszy chłopak to porażka. Z drugim bym spróbowała :)

Na twoim miejscu pierwszego bym sobie odpuściła a brała się za drugiego

Znowu ta Marzena?koszmar

Nie jestem żadna Marzena hahaha :) Dziękuję wszystkim za rady :)

O co ci chodzi? Szukasz na siłę faceta, i jak nastolatka patrzysz się w zdjęcie, imaginując wirtualną przyszłość, której nie ma. Dorośnij.