Nic mi się od ostatnich 2 miesięcy nie chce, w ogóle mam smutne życie

zrobiłem na początku roku inżyniera, studia magisterskie rzuciłem niedługo po rozpoczęciu bo kierunek okazał się dla mnie klapą, nie mam dziewczyny, mam tylko garstkę znajomych (którzy wrócili do swoich domów), zacząłem miesiąc temu pracę z której w sumie jestem zadowolony, ale po niej nie mam co robić ze swoim życiem. Z jednej strony jest tyle możliwości, ale z drugiej nie mam z kim oraz po prostu brak mi ochoty. Niby na pierwszy rzut oka nie jest wcale ze mną źle, nie wyglądam najgorzej, nie daję po sobie poznać, że jestem samotny i nieszczęśliwy, ale to cholernie męczy. W niedzielę kupiłem karnet na siłownię i tak się już wybieram któryś dzień (do tej pory ćwiczyłem we własnym zakresie w domu). Chodzę od jakiegoś czasu do psychoterapeutki, ale na razie mam przerwę, bo przez 2 tygodnie jej nie ma. Jedyny pozytywny plan jaki mam w najbliższym czasie to aby pojechać na koncert na drugi koniec Polski z jakimiś ludźmi z okolicy (dałem ogłoszenie), ale i to nie wiadomo czy wypali. To tak w dużym skrócie, bo nie chcę Was męczyć całym opisem swojego życia. Co mogę zrobić, aby "odżyć" i zacząć na nowo cieszyć się tym co mam? Co zmienić w swoim życiu? Co mogę zrobić?

Jestes na dobrej drodze. Ogarniecie konca studiow to duzy wysilek intelektualny, stad czujesz sie wyczerpany. Ludzie na zachodzie jada wtedy z paczka w podroz dookola swiata, zeby wypoczac. A my prosto do pracy.

Sport lagodzi napiecia.

Up Ale moje studia jakieś bardzo trudne nie były. I tak sporo przez ten czas kombinowałem dzięki czemu jakoś to wszystko zaliczyłem. Do tego zdałem sobie sprawę, że nie nadaję się do zawodu, który studiowałem. Na samych studiach niestety w grupie na roku nie odnalazłem bratnich dusz, a mówi się, że studia to najlepszy okres w życiu. Skoro więc mój niby najlepszy okres życia tak wyglądał to ja nie chcę wiedzieć jak beznadziejna będzie reszta. Cierpię głównie z powodu samotności. Przez lata odrzucałem wielu ludzi, potem zmieniłem swoje nastawienie i zacząłem doceniać innych ludzi, ale było już za późno. Tak bardzo chciałbym dziewczynę, którą bym kochał, ale w sumie jaka wartościowa osoba by chciała takiego nieudacznika. Mam jedną osobę na oku, o której od ostatnich dni myślę, ale nie wiadomo kiedy tą osobę zobaczę i raczej niestety nie w wakacje.

nie no wydajesz się ogarnięty. znajdź sobie laskę i się z nią zabaw

Ktoś jeszcze spróbuje mi doradzić?

Czuję podobnie :) Trudno coś doradzić. Niby jestem młoda, atrakcyjna i mam dobrą pracę. Niektórzy myślą, że mają powody by mi zazdrościć... Życie mnie męczy.