mam depresje poporodowa

nie wiem co sie ze mna dzieje. mam 9 miesieczna córke i kocham ja ponad zycie, wszystko bym dla niej zrobila ale czasem jak dlugo placze lub w nocy wstaje to odrazu wyprowadza mnie z rownowagi i albo g***townie ja potrzasne albi zaczne mowic do niej wulgarne slowa wyzywac ja i zaraz po tym rycze cala noc ze znow dalam sie poniesc i przepraszam ja i glaskam przytulam a za dwa czy trzy dni znow robie to samo. czasem mam ochote sobie cos zrobic wiem ze jestem najgorsza matka na swiecie, moja corka zasluguje na kogos lepszego. ja tak bardzo ja kocham nie wiem co sie ze mna dzieje wpadam w szal krzycze na nia wyzywam ona placze a ja mam ochote sie zabic za to co zrobilam i te wyrzuty sumienia nie daja mi zyc. nie szukam usprawiedliweinia dla siebie bo wiem ze jestem najgorsza matka na swiecie. pozniej tak bardzo sie boje o moja coreczke ze za kare ze ja tak potraktowalam cos zlego jej sie stanie. nie wiem co ja mam zrobic. chcialam sie wyzalic

mam takie okropne wyrzuty sumienia i boje sie ze ona to bedzie pamietala i nie bedzie mnie kochac jako matki ze mnie odtraci obiecuje sobie ze wiecej tak nie zrobie naprawde ja kocham i bym sie zabila gdyby cos prze ze mnie jej sie stalo i co z tego jak zaraz zrobie to samo a pozniej mi przejdzie a przez wyrzuty sumienia nie moge normalnie zyc i ciesztyc sie macierzynstwem

To pomoc specjalisty - psychoterapia. Bo w kolejnym szale mozesz jej zrobić jakaś trwała krzywdę.

To nie jest depresja,a juz napewno niepoporodowa! Mysle ze zwyczajnie jestes zmeczona i tyle! Zapewno nie masz na kogo przelac choc na kilka h opieki nad mala.Albo od tak jestes rozkapryszona furiatka- egoistka i nie jestrs gotowa na przyjecie na siebie odpowiedzialnosci za male zycie!

Zgadzam się z powyższym, to jest frustracja i przemęczenie. Nie masz nikogo bliskiego?

jak ktos wyzej napisal, to nie depresja poporodowa a przemeczenie. idz do psychologa, niech Cie nauczy radzic sobie z agresja i bezsilnoscia. tez jestem caly czas sama z dzieckiem, ale nigdy jej nie szarpalam. to nienormalne. nie radzisz sobie z emocjami

Kazda tak ma ale zadna sie nie przyzma

Tez tak mam. To nerwica.

Idź do psychologa, bo możesz w końcu dziecku zaszkodzić (potrząsać dzieckiem absolutnie nie można - nawet intensywniejsze bujanie w wózku nie jest dobre). Do tego takie zachowanie sprawia, że dziecko przestaje czuć się stabilnie - bo jesteś miła i kochająca, zaraz na nią warczysz, a potem znowu jesteś miła i kochająca. I nie wie jak ma się zachowywać skoro czasami jest okej, a innym razem zapłacze i nie jest ok.

Nie prawda. Depresja poporodowa nie musi się od razu ujawniać. Ona jest ale przybiera na sile i to może trwać dlugi czas . Wiem co piszę bo tez miałam a nasilenie nastąpiło 8msc po porodzie. Mialam pomoc rodziny ale kto tego nie przeżyje to tak naprawdę nigdy nie zrozumie. Moje dziecko byli dlugo wyczekiwane i najwazniejsze a jednak przyszedl taki moment, ze chcialam mu zrobić krzywdę. Pomógł psychiatra i tabletki i naprawdę żałuję, że nie poszłam od razu tylko tak długo zwlekałam. Idz do psychiatry i zobaczysz, że można żyć normalnie. Przestaniesz się bać. Powodzenia

Kobieto czy tobie ktoś pomaga przy dziecku ? Powinnaś mieć przynajmniej 2 razy w tygodniu zabierane dziecko na 2-3 godziny do opieki kogoś innego. Powinien mąż to robić a jeśli nie to matka albo teściowa lub załatwiony ktoś inny. Powinnaś w tych chwilach mieć możliwość całkowitego wyciszenia i poświęcenia czasu wyłącznie sobie w takiej formie w jakiej najbardziej lubisz spedzać czas. Najlepiej aby dziecko na ten czas było zabierane z domu jeśli lubisz czas spędzać w domu, a jeśli dla ciebie odpoczynkiem jest wyjście z domu to wtedy ty na ten czas opuszczasz dom. To jest ważne, chodzi o to abyś na te pare godzin była odseparowana od dziecka aby na ten czas nie żyć jego sprawami. Ja takie coś wywalczyłam na swoim mężu bo było to potrzebne dla mojej równowagi psychicznej. Należy też dbać o higiene psychiczną. Każdy z nas powinien to robić aby móc normalnie żyć. Dzięki takim chwilom jak czas poświęcony sobie, zmienienie o 180 stopni myśli zajmujących umysł człowiek odpoczywa, nabiera sił i na nowo może cieszyć się dzieckiem i macierzyństwem. Odzyskuje energię i chęć do życia.

Boszzze po co komu dziecko skoro powinno być zawierane na kilka godzin by matka odpoczela od dziecka. .. idź do pracy to "odpoczniesz " od dziecka

Daj spokój po prostu jesteś przemęczona. Gdybyś była z Łodzi to perspektywą mogłoby być np oddanie dziecka do żłobka 24 h "Niedzwiadek" w tym żłobku dziecko można oddać na kilka godzin dziennie i jest domowa atmosfera są też kamery więc cały czas widzisz co Twoje dziecko robi są też filtry powietrza które zabijają bakterie grzyby wirusy alergeny więc dzieci nie zarażają się tak od siebie opiekunka ma pod sobą tylko 3 dzieci. Można też zostawić dziecko na noc i jechać np na wesele dla rodziny. Człowiek wypoczęty wraca do dziecka z nowymi emocjami :) Mamie też należy się chwila dla siebie. Jak coś tutaj link https://web.facebook.com/%C5%BB%C5%82obek-Niedzwiadek-24h-1822547124727671/