Brak energii życiowej

Mam problen, mam 23 lata i kompletny brak werwy do zycia :/ Potrafię snuc tylko plany w głowie i zero motyywacji do realizacji, a czas szybko upływa. Jako dziecko byłam bardzo aktywna, dużo pasji i przyjaciół. Zaczęło się w okresie dojrzewania, wpadłam w dołek.. miałam trądzik i ciężko przeszłam czas dorastania. Poszłam na studia. Uczestniczę w zyciu studenckim i poza, jakiś kołach naukowych, trochę pracuję dorywczo, mam niby jakieś pasje. Ale do wszystkiego strasznie się zmuszam ;/ Myślałam, że jak zorganizuję sobie jakoś czas itp, to będzie ok. Wszystko ciężko mi przychodzi. Nawet spotkania z przyjaciółmi są nużące, ciągle ziewam i myślę, jakby wyrwać się do domu. Z trudem zawsze wstaję rano. Robiłam badania krw i niby wszystko w porzadku. Ale moje życie to straszna męczarnia. Mam chłopaka i zmuszam się, żeby być ,,dobrą" dziewczyna,angażować się, zamiast żeby to przychodziło naturalnie. Zmuszam się do wszelkich emocji, bo jak tak pomyślę, to nic jakos wewnetrznie nie czuje. Ktos ma podobnie? : / Nie wiem juz co z tym robić :(

Dziewczyno, to klasyczna depresja. idź do lekarza, nowoczesne antydepresanty czynia cuda.

Też tak mam i lat 24

magnez czyni cuda nie jedz syfu ,mnie magnez podnosił nie raz

Ja mam podobnie. Mam 20 lat i również jestem wręcz wrakiem. Tyle ze ja ogólnie lubię się odcinać od świata, nie kontaktować się z nikim przez tydzień/dwa, mogłabym tylko leżeć i nic nie robić (wiadomo, nie zawsze się da).

wiem ze magnez a ja tak uwielbiam latte zlopac. nie chce lykac dziennie 6 tabl. mg b6 . wiem ze vit d tez mam kiepska. jest jakis magnez w proszku jakas jego postac zeby w wodzie rozrabiac?

Też mi brak energii a i koncentracja kiepska

mam zle tsh i brak mi wakacji odpoczynku

Ja mam dużo pozytywnej energi, przyjaciele to doceniają , nie wiem czy wysysają, nie odczuwam tego, sam sse z życia,,Przynajmniej lubią ze mną przebywać,.

Mój światopogląd jest dla niektórych kontrowersyjny, ale biorą wzorce i się czują lepiej.

Musisz spotkać taką osobę i wysysać, ja zapewne jestem daleko, ale chyba nie jestem wyjątkiem?

Ja mam 43 lata I niby wszystko ok a jednak....wszystko mnie wkurza z nikim niemam ochoty sie spotkac nawet gadac mi sie nie chce ja siebie poprostu nie poznaje.

Mogę wam wyjaśnić przejmujecie się pierdołami które szybko przeminą, albo przeminęły a wy jesteście zawieszeni w czasie. To są pierdoły.

Jak chcecie poprawiać świat musicie zacząć od siebie to pierwszy krok.

jak ci nie pomoże magnez zapraszam do siebie jak wywalisz kilka setek to ci szybko przejdzie

Każdy jest jaki jest, trzeba mieć do siebie dystans, jak już się tego nauczysz, mozesz to wykorzystywać ci co są negatywnie nastawieni.

Dobro wraca ileś tam razy, zło się konserwuje jak jesteś nastawiony negatywnie.

GOOWNO WIECIE PORUSZACIE SIĘ W ĆWIERĆŚRODKACH

to powiedz co ty polecasz