Wciąż Cię kocham, kocham...

taa o nic...

23:02 nie mam planu.spłoszyłaś mnie tekstem o wyjeździe w Polske a ja już wyobraziłem sobie Ciebie z bagażami przed moim domem.

W tych anonimach można sie pogubić. Moge Ci pomóc w taki sposób.Jeżeli masz męża,on Cie zdradził.to rozpad małżeństwa z jego winy.należą Ci się alimety.mam bardzo dobrą panią adwokat.ale na forum nie podam namiarów.sympatyk.

Samotna idę wśród nocy tą drogą, Którą łez ludzkich wskazują mi ślady, Ale o hasło nie proszę nikogo! Ach! za promyczek mizerny i blady, Za nędzny odzew żądają zapłaty Królewskiej! ducha wolności i — zdrady. W prawo i w lewo odrębne dwa światy: Lecz droga moja ni w lewo, ni w prawo. Ja idę prosto do biednej tej chaty, Co nędzą swoją odbija jaskrawo Od głośnych haseł, rozdwojeń i kłótni. Idę, gdzie ziemia pustą jest i łzawą; Gdzie jęczą ludzie skrzywdzeni i smutni, I od nich-to się uczą być smutnemi Westchnienia, pieśnią płynące z mej lutni! Gdzie więcej potu, niż chleba na ziemi, Gdzie opuszczeni są, gdzie są tułacze, Tam, jak ptak, lecę skrzydłami drżącemi. Gdzie duch omdlewa — i tęskni — i płacze, Kędy niedola zasiada u proga, Idę — i ślad za sobą pieśnią znaczę... I we łzach wołam do Boga! x I do was wołam, wy, sercem rozdarci, Między którymi wypadła mi droga! Wy — nie anieli dla mnie ani czarci, Ale ach! duchy słabe i omylne, I ludzie — często też westchnienia warci! Jakoż mi od was przyjść na to, co silne, Co wskrzesić, podnieść i uskrzydlić może, Jeśli wy sami, jak urny mogilne, Stoicie, — albo bijecie, jak morze, Unosząc wszystko w burz własnych odmęty! Dla mnie, co jasne, słoneczne, to — boże Lecz nienawiści duch u mnie przeklęty! A ten, kto niesie krzyż razem z nędzarzem, I wierzy w świty przyszłości — ten święty! A każda boleść jest dla mnie ołtarzem; A sprawiedliwość — najczystszą ofiarą! Siła, co jeńców wyzwala zpod jarzem, Jest mi nadzieją, miłością i wiarą. Lecz ta, co ludzkość rozdwaja przez wodze, Klątwą jest naszej małości i karą!

chodzący trup...