Psychicznie już nie daje rady

Wszystko musi być pod dyktando męża mojej mamy. Człowiek jest na moje oko chory psychicznie. Któż normalni robi awanturę gdy ktoś prosto po pracy/szkole napisze SMS ze jedzie coś załatwić? Lecą od razu przekleństwa co drugie słowo bo obiad trzeba zjeść punktualnie.. nie zjesz o tej godzinie tylko trochę później ? To gotuj sobie sama. Awantura bo pojemnik z pieprzem odłożony nie po tej stronie półki... Kłótnie bez powodu a wulgarny jest jak nikt inny przy tym. Cały dzień leży w lozku, praca, nażreć się i łóżko. Mam dosyć takiego życia, ktoś by powiedział ze to nic, krzywda się nie dzieje etc. Ale się dzieje... psychiczna. Ja już jestem wykończona. Wstaje codziennie rano z myślą czy ten debil będzie miał zły dzień znowu i się wyżyje na nas. Praktycznie nie ma dnia w którym książę nie miałby much w nosie. Wszystko co robię to z myślą o tym czy nie robię czegos zle w jego mniemaniu, do tego stopnia ze ze obsesyjnie sprawdzam w łazience pare razy czy wszystko schowałam na swoje miejsce. Jak nie ma to w pobliżu to ciśnienie mam w miarę dobre, jak tylko muszę go oglądam mam podwyższone. W jednej chwili jest sympatyczny i w miarę normalny a w drugiej się drze i przeklina o byle powod. Mam dosyć życia na takiej huśtawce , nie potrafię się skupić na sobie, swoich problemach. Ja nie potrafię się cieszyć dniem codziennym nawet, kiedyś to co sprawiało mi radość jest teraz po prostu nijakie.