Dlaczego jak gada ktoś w kółko o niemowlęciu to pogarda, a o pracy to już ok?!

Mnie cudze dzieci nie obchodzą nic a nic. Mogą nawet nie istnieć. Logiczne więc, że nie będę słychać jak ktoś nie ma innego tematy niż dzieciak.

Bingo, mnie nie obchodzą cudze dzieci i cudza praca. Sama dlatego staram się mówić umiarkowanie na te tematy.

Autorko to tylko tutaj na kafe są skrajności. W prawdziwym życiu na spotkaniach towarzyskich się gada o wszystkim co sie nawinie troche o pracy, troche o dzieciach, troche o ludziach i różnych zdarzeniach, troche o sprawach praktycznych, troche o tym co sie akurat widzi dookoła, no ogólnie o wszystkim. Ale wiadomo na kafe ludzie wchodzą się powyładowywać i sie na siłe pokłócić. Anonimowość wyzwala w człowieku najgorsze niewyżyte instynkty

Myśle że tu nie chodzi o dziecko tylko ogólnie życie drugiej osoby mniej ciekawi niż własne i to widze u wszystkich. Jak był czas gdy oboje z mężem pracowaliśmy i nie mieliśmy dziecka to ja wracałam z pracy i potrzebowałam sie mężowi wygadać odnośnie tego co sie tam działo, widziałam że mnie tak słucha nie słucha. Za chwile on sie rozgadał o swojej pasji którą akurat przekuwał na pracę. I też mnie to nudziło, patrzyłam żeby już skończył. Kiedyś to nawet pokłóciliśmy sie o to że jedno drugiego niedostatecznie uważnie słucha

Bo co mozna powiedziec ciekawego o niemowalku- ze sie usmiechnal? zuzyl na dobe 10 pieluszek? Dzieci sa fascynujace glownie dla ich matek, szczegolnie takie male

Matka z bezdzietną raczej nie znajdą wspólnego języka, ale dwie matki które mają dzieci w podobnym wieku już znajdą duży. I nie chodzi o to czy to jest nudne czy nie tylko o to czy dwoje ludzi łączy jakiś wspólny mianownik w akuratnej chwili, podobna sytuacja życiowa

15:25 Z całym szacunkiem, ale jesteś na forum o macierzyństwie. Helloooooł. Co tutaj robisz ? O czym ciekawym można tu rozmawiać ??

No tak. /jak jesteś na forum o macierzyństwie, to nie możesz powiedzieć, że opowiadanie o dzieciach nie jest interesujące?

Gadanie w kółko o czymś potrafi po prostu zamęczyć drugiego człowieka i wcale nie dotyczy to tylko gadania o dziecku. Gdy ktoś zaczyna opowiadać żarty sytuacyjne z pracy, które były śmieszne tylko w momencie, gdy się wydarzyły i tylko dla osób, które to akurat widziały, to jest to dla mnie równie męczące co historyjki o tym, jak to Basia uroczo przekręciła jakieś słowo albo "narobiła taką kupę, że aż się z pampersa wylało hihihi" itd. Po prostu co za dużo, to niezdrowo i też trzeba mieć jakiś takt i umiar w tym, co się opowiada, ja też pewnych rzeczy ze swojego życia nie opowiadam każdemu napotkanemu człowiekowi bo wiem, że być może były ważne/zabawne itd. tylko dla mnie..