Co złego w tym, że mam mieszkanie praktycznie za darmo?

Mieszkam sobie praktycznie za darmo w ładnym i nowoczesnym mieszkanku. Właściciel mieszkania to 49 letni facet, który ciągle ma jakiegoś pecha! Jak nie w rodzinie, w domu to w pracy. Chodzące nieszczęście. Jego pierwsza żona wzięła z nim rozwód i wróciła do byłego męża czy tam partnera? Nie pamiętam, a druga żona zmarła i to w dodatku będąc w ciąży. On pracuje jako dyrektor banku i praktycznie cały czas siedzi w pracy. Dosłownie. Wraca późno, zje coś i idzie spać. Jest spięty i często denerwujący, więc jak wraca do domu to nie wychodzę z pokoju. Co do warunków mieszkania, nie muszę nawet nic płacić, jemu zależy tylko żeby zawsze było czysto, lodówka pełna i coś do zjedzenia zrobionego. Właściwie sprzątać nie muszę zbytnio jak jego i tak ciągle nie ma, a sama to i tak za dużo nie nabałaganię. Raz na jakiś czas wybiorę się do spożywczaka na jego koszt i zrobię zakupy. Coś do jedzenia to i tak samej sobie musiałabym przygotowywać, więc porcja więcej dla niego różnicy mi nie robi. Przez większość czasu cisza i spokój. Pieniądze na przyjemności dostaję od rodziców. Mogę sobie spokojnie studiować i mam czas dla siebie.

Zwykłe cwaniactwo.

dwa -trzy razy w miesiącu mu się oddam , on już długo nie może posapie trochę na mnie i zasypia , więc problemu nie ma. nie każe mi brać do ust . w porządku jest z nim. w sumie. liczę , że może mi darowiznę zrobi i na mnie umrze.

O ktoś się podszył. :D