Nie mam perspektyw na życie w tym chorym kraju..

Witam, Skończyłem w tym roku naukę w zsz.Zapisałem się do LO dla dorosłych. Mam teraz wolne,ale nie cieszy mnie to.Zbliżają się egzaminy zawodowe,których nie zdam (choć część praktyczną już zdałem,to nie liczę że zdam teorię). Kasy nie mam,do pracy nikt mnie nie weźmie,bo mama bierze świadczenia i gdybym się zatrudnił to straciłaby je. A przy obecnej naszej sytuacji te świadczenia to kropla w morzu potrzeb.Żyjemy od 1 do 1 i to z wielkim trudem.Na czarno też nikt mnie nie przyjmie,nie mam żadnych kwalifikacji. Mam plany,marzenia,pomysł na siebie...Wszystko to opracowałem jeszcze gdy chodziłem do zsz.Jednak teraz widzę,że nie mam szans zrobienia żadnego ruchu w swoim dalszym życiu,bo będzie to miało swoje konsekwencje - tak jak pisałem,nikt nie da mi pracy,a nawet jakbym coś sobie znalazł,to i tak nie mogę się zatrudnić,bo mama straci świadczenia. Powoli zaczynam wariować z tej bezsilności i braku perspektyw..Nie chce mi się rano wstawać,bo wiem,że znowu będę się nudził i katował myślami o swoim życiu.Codziennie boli mnie brzuch ze stresu związanego z tą sytuacją. Nie wiem zupełnie,co mam robić.Zastanawiam się,czy moje życie ma sens...