nudniejszego życia niż ja nikt nie ma !!!

nic nie robię! skończyłam szkołę nie chodze do pracy jaestem na garnuszku rodziców. boję się ze nie poradze sobie w pracy że mnie przerośnie, nie mam znajomych żadnych. ostatnio byłam po za domem w grudniu w tamtym roku. ;( marnuje życie nie wiem jak to zmienić

Zacznij od poszukiwania pracy. Tam poznasz znajomych. I będzie Cię stać na podróże czy hobby. Nie wiem po co siedzisz w domu i jęczysz, weź się do roboty

Pytanie, jacy byli i są rodzice w stosunku do Ciebie? Raczej to wszystko, Twój stan wynika z tego co wydarzyło się w przeszlosci.

Ile masz lat? Idź jak najszybciej do psychologa, im dłużej będziesz tkwić w miejscu tym trudniej będzie ci później z tego wyjść

mam 21 lat już półtora roku siędze na d***e.

szłam bym do pracy ale jak sobie nie poradzę i będzie przypał? nie lubię nowych miejsc nie lubię się czuć że nie ogarniam. ;(

masz jakies zainteresowania?

a nie moglaś iść na studia? zawsze przedłużenie nauki i czas na zastanowienie się co dalej

Tylko sponsor rozwiąże twoje problemy. Ja tak zrobiłam i odżyłam. Czuję się pożądana i bezpieczna finansowo. A seks też lubię.

Tylko sponsor rozwiąże twoje problemy. Ja tak zrobiłam i odżyłam. Czuję się pożądana i bezpieczna finansowo. A seks też lubię.

studia nie mam matury chociaż nauczyciele mówi że dałabym radę zdać, ale jakoś ja w to nie wieżyłam... a sposoring to nie dla mnie jeszcze cenie swoje ciało bez urazy

zainteresowanie no nie wiem lubię zwierzęta. ale nie wiem czy to można zaliczyć do zainteresowań.

Ale masz wykształcenie średnie, a dokument maturalny nie ma nic tu do rzeczy w szukaniu pracy ze średnim. Także spróbuj poszukać pracy, jesli boisz sie dziury w CV, to mów, ze pracowałaś za granica, ale na czarno, Wiec nie masz udokumentowane. Jakies proste prace, np w kuchni krojenie owoców, robienie kanapek na jakies imprezy itp. Do wielu prac człowiek sie czuje, ze nie da rady, a sa bardzo proste. Nie marnuj czasu, bo im dalej, tym gorzej bedzie sie zmotywować.

muszę coś już szukać bo wszyscy mi mówią że im dłużej będę siedzieć w domu to nie będzie mi się chciało. Ale ten taki strach mnie ogarnia na samą myśl

Ja tez tak miałam przed pierwsza praca. ale dałam radę. Pracowałam w kilku miejscach. Po paru dniach stres minie.

muszę spróbować bo nigdy się nie dowiem jak nie pójdę