Czy Wy też macie w salonie wieczny rozgardiasz

Bo u mnie to norma. Ile bym nie sprzątała to zawsze jakieś zabawki, książki, papiery, bywa, żei ubrania się walają. Mamy duży salon połączony z jadalnią, a jadalnia połączona z kuchnią rozsuwanymi drzwiami i już nie daję rady. Mąż z papierami rozkłada się w jadalni, z drugiej strony córka [14 lat], 2 laptopy, w salonie mnóstwo zabawek bo bliźniaki [6 lat]urządzają wyścigi samochodowe, na fotelach w salonie sweterki córki i męża, bo nie będą biec do garderoby na górze, a tu jest bardzo ciepło [kominek]. Owszem, wieczorem wszystko sprzątną, pozabierają, ale puki co, salon i jadalnia przypomina inwazję tajfunu. Godzę się z tym na co dzień, ale czasami mam dość tego rozgardiaszu. W tygodniu mi to mniej przeszkadza, oboje pracujemy, córka w szkole, chłopcy w przedszkolu, jakoś jestem w stanie ten nieład zaakceptować, Ale weekend? w trójkę sprzątaliśmy dom do południa[chłopcy pomagali], a tu znów tak samo, chociaż kurze starte i podłogi błyszczą. Nie, przy rodzinie nic nie mówię, wolę wyjść do kuchni i upiec jakieś ciasto, ale jak wracam i nie mam gdzie tego ciasta postawić, albo potykam się z herbatą na zabawkach... Wiem, abym miała tylko takie problemy... A jak jest u Was?

Nie. Też mam duży salon, który jest sercem domu ale raz że jesteśmy z mężem minimalistami i ogólnie mamy mało rzeczy, a dwa że uczymy dzieci odkładania wszystkiego na miejsce od najmłodszych lat. Miejsce ciuchów jest w szafie, koszu na pranie albo na suszarce, a nie w salonie. Zabawki też mają po zabawie wrócić na miejsce, książki na regał albo na stolik przy łóżku.

Tak samo z dziecmi w tym wieku. Za 2-3 lata Twoja corka bedzie gosciem w domu a za nia blizniacy. Teraz ciesz sie, ze jestescie jeszcze wszyscy razem i chca jesc Twoje ciasto i nie badz gderliwa mama. ;)

Nie. Dzieci mają zakaz wstępu do salonu, jadalni i kuchni z zabawkami bo takie plączące się wszędzie klocki etc. są zwyczajnie niebezpieczne, łatwo nadepnąć, poślizgnąć się i nieszczęście gotowe. Ubrania mają swoje miejsce w szafie, ewentualnie na wieszakach przy wejściu. Ogólnie po prostu staramy się wszystko odkładać na właściwe miejsce, i tego samego uczymy dzieci. Przejście z bluzą do przedpokoju i powieszenie jej na wieszaku to kilkanaście sekund dla danej osoby, dużo mniej niż sprzątanie gromadzącego się przez lenistwo bałaganu.

U mnie też dzieci maja zakaz przynoszenia zabawek do salonu, mamy z aneksem kuchennym, maluchy miały tu swój ogrodzony kojec, a teraz zabawki każde w swoim pokoju, co najwyżej mogą porysować jak chcą posiedzieć przy mnie,ale po tym rysowaniu kredki do kubka i do pokoju. Ubrania zdarza się że wiszą na oparciach krzeseł, jakiegoś specjalnego bałaganu to nie robi, ale jak ciebie drażni, i faktycznie tylko tam jest tak ciepło, to jaki problem jakiś ładny wieszak dać? Książki i gazety akurat i u nas są, ale zbieram to tysiąc razy dziennie i odkładam na odpowiednią półkę bo tylko mi to przeszkadza.

No tak, nie napisałam jednej, ale dość ważnej informacj, na parterze mamy jeszcze jeden pokoik, 11m2, w czasie budowy miał być przeznaczony na gabinet męża, w czasie mojego drugiego rozwiązania został pokojem dziecięcym. Dwa łóżeczka dla bliźniaków plus wygodna sofa do spania dla rodzica, a z wiekiem dzici ich południowa sypialnia, skład zabawek.... Wyciągają z tej rupieciarni, budują, bo powierzchnia duża, bo tu przebywają rodzice... I nasza pierworodna, 14 letnia panienka. Zdaję sobie sprawę, że lepiej jest jak ona na dole przy stole jadalnym odrabia lekcje i odbiera różne telefony. Ma swój pokój na górze, z łazienką, własną małą garderobą, ale ona woli na dole, nie ma problemów, że mama, tata widzą lub słyszą co robi, z kim rozmawia. Ale swoje ciuchy zabiera dopiero późnym wieczorem, bo wcześniej jej się nie chce. Chłopcy też przed pójściem do swoich pokoi sprzątają zabawki [chyba, że coś nie wykończyli i błagają]. Ale to nie zmienia sytuacji, że jak ktoś wpadnie do nas o 16, 17, 18 zastanie rozgardiasz. Swoją drogą, denerwuje mnie ten rozgardiasz, ale dzieci z salonu też nie chciałabym usunąć.