dlaczego w Polsce mortadella to syf i zlo

ja tam uwielbiam mortadelle , zawsze jak przechodze kolo wloskich delikatesow to musze kupic kilka plastrow , czasem kupuje tez z oliwkami lub innymi dodatkami jem mortadelle i sie tego nie wstydze

Mój mąż też lubi.

w Polsce ostatni raz jadlm mortadele z 20 lat temu w podstawowce wiec nawet nie pamietam jak smakuje. Ale wloska uwielbiam zwlaszcza ta z dodatkiem pistacji.

chodzi mi bardziej o to ze czesto jak sa tematy o zywieniu to jest taka pogarda typu a ty co , pewnie zresz pasztetowa i mortadelle ! ja bym nie stawiala mortadelle na polce z tanimi parowkami czy pasztetowa , mortadella jest dobrym produktem , ja lubie

A ja lubie poledwice typu mortadela z warzywami i lubie wysmiewana tu kaszanke zasmazana i jem ja z ketchupem. Jak bylam na Kurpii w niedziele palmowa to kosztowalam pajde ze smalcem i ogorem kiszonym i bardzo dobre.

ja kiedys w dobrej restauracji dostalam jako czekadelko trzy malutkie sloiczki ze smalcem , kazdy z innymi dodatkami i ogromna pajde ichniego pieczonego chleba niebo w gebie , samym czekadelkiem bym sie mogla posycic

Bo jest różnica między dobrą mortadelą włoską, składającą się z mięsa wieprzowego i przypraw, a tym co w Polsce pod tą nazwą funkcjonuje, czyli pies zmielony razem z budą i łańcuchem, plus kupa "E". Tu masz przykład czegoś takiego: https://www.spolem.bielsko.pl/20360,mortadela-firmowa-duda-kg.html

Włoska mortadela to specjał najważniejszego gatunku W Pl to zmielony ryj świni, z ogonem i nogami razem z kopytem, do tego garść fosforanów, wypełniaczy, barwników, utrwalaczy, azotanów doprawione szczyptą glutaminianu monosodowego. Smacznego :) PS. Psu bym tego nawet nie dała.

Mortadela, nie jadłam tego "specjału" już ponad ćwierć wieku ... Ale pamiętam taką zabawną sytuację jak z koleżanką chcieliśmy w owych czasach kupić ten specjał. Weszłyśmy do sklepu mięsnego,- koleżanka miała zrobić zakupy dla swojej babci- i poprosiła ekspedientkę o 30 dkg saradeli. Pani wybałuszyła oczy, a koleżanka tłumaczy " nie wie pani jak wygląda seradela, zaraz pani pokażę" i wyciąga kanapkę, której nie zdążyła zjeść na przerwie, podtyka pani pod nos, spora kolejka za nami, ogólny śmiech . Och, mortadela! Uczyłyśmy się wówczas w technikum ogrodniczym. Wówczas u babci koleżanki spróbowałam tego specjału, ale jakoś chyba nie przemówił do mojego podniebienia, bo nigdy nie kupowałam. A koleżanka? Jest nadal i już chyba możemy mówić o przyjaźni.

Nigdy w życiu tego nie jadłam :o