W Polsce lepiej nie ujawniać myśli samobójczych

Jedyne na co można liczyć, jeżeli się to zrobi, to przymusowe umieszczenia w szpitalu psychiatrycznym.

Za granica jest tak samo, albo i gorzej. Pamiętam sprawe tego skandynawskiego dziennikarza radiowego. W trakcie nocnego programu nawijał i nawijał, bo nikt nie dzwonił i powiedział coś w stylu, że jest tak smętnie że chyba zaraz się zabije. A jak rano po robocie podjechał pod dom to już na niego czekała policaj i pielęgniarze z kaftanem, żeby zapobiec samobójstwu i odstawili go do wariatkowa.

A co chcesz zamiast? Bilet do lunaparku?

@ 12:16 I w Polsce też tak jest. Dlatego najlepiej nikomu nic nie mówić, bo może być tylko gorzej.

I myślisz że to źle że ktoś chce zadbać o Twoje życie ? Znam osoby które targnęły się na życie i gdyby to nie była Polska i nie umieszczono by ich w szpitalu psychiatrycznym na leczeniu to dziś by ich z nami nie było... Jedna z tych osób to moja siostra , chciała się otruć ale została uratowana. Odbyła dwumiesięczne leczenie w psychiatryku i dziś cieszy się życiem a syn mamą . Nie myśłi już o samobójstwie i jest wdzięczna losowi że dostała jeszcze jedną szansę .. Według mnie umieszczenie kogoś z depresją i chęcią popełnienia samobójstwa w szpitalu jest autorze naprawdę dobrym wyjściem .

@ 12:17 Jak to czego chciałbym w zamian ? Pomocy w rozwiązaniu problemów, które pchają kogoś ku samobójstwu. Tymczasem żadnej pomocy nie ma, a jedynie uznają cię za chorego psychicznie.

@ 12:20 Niestety są problemy, z których nie można człowieka "wyleczyć". Bo nie każdy problem to choroba.

@12:22 dokładnie

gość 12;20 a wiesz ile jest takich osób co po wyjściu z wariatkowa się zabiły, własnie przez traume pobytu w takim miejscu. Albo gorsze rzeczy co nawet nie będe pisać, ale już nawet na kafe kilka osób opisywało. Jednemu pomaga, ale wielu takim pobyt szkodzi, tam jest piekło a pacjentów traktują koszmarnie. Ile juz było nagrań ukryta kamerą albo dyktafonem, koszmar.

@ pshemo Właśnie. @ 12:24 Też tak myślę.

Pomocy w jakiej formie?

To zależy od problemu jaki ktoś ma. Jeżeli komuś np. brakuje pieniędzy na życie, to taki problem trudno "wyleczyć" w szpitalu. To przecież żadna tajemnica, że w Polsce realne bezrobocie jest ogromne. Nie to "rejestrowane", bo te oficjalne dane to rząd bierze z Księżyca.

I do MOPS-u też nie ma za czym chodzić, bo nic ci nie dadzą, tylko każą załatwiać zaświadczenia o dochodach wszystkich lokatorów. Tak jakby kogoś kto zdycha z głodu, interesowało ile zarabiają inni...

To nie temat o polityce, mopsie i zarobkach, a o myślach samobójczych. Więc wypad z tą krypto nagonką.

To jak państwo traktuje osoby z myślami samobójczymi, jest elementem polityki społecznej. Jedno łączy się z drugim.

Moim zdaniem sytuacja społeczne była by dużo lepsza, gdyby - tak jak w Niemczech - każdemu bezrobotnemu który zarejestruje się w Urzędzie Pracy, automatycznie przysługiwał zasiłek (jeżeli nie ma żadnych źródeł dochodu). Bo tak, to ci wszyscy bezrobotni są zostawiani sami sobie. Nikt nie sprawdza i nikogo nie interesuje z czego oni właściwie żyją. A potem zdziwienie że jest tyle samobójstw. A spróbuj ujawnić się z myślami samobójczymi, to zaraz diagnoza że to pewnie choroba psychiczna i to można "wyleczyć".

W górę, bo ważne.

Wystarczyłoby, żeby państwo nas nie okradało. Ceny w sklepach to jakiś kosmos.

Na szczęście mysli nikt nie zna i nie ma do nich wglądu, wiec poki co mamy ten komfort, ze mozemy sobie myslec co tylko chcemy ;)- a kiedys mysle, ze bedzie nad tym wieksza kontrola bo juz badania udowodnily, ze czytanie w myslach jest mozliwe

Nie zawsze :O ja powiedziałam swojej psychiatrze ,ze mam mysli samobojcze i przepisała mi tylko lek uspokajający i przeciwdepresyjny ...

Ten kraj to jedna wielka patologia.