Odkąd mąż wyjechał za granicę podziwiam samotne mamy

Zostałam sama z małym dzieckiem które ma rok. Mąż wyjechał w celach zarobkowych. I kurde nie wiem co ze sobą zrobić. 24na dobę z maluchem. Smutno tak jakoś pusto. Jak byl to też dużo pracował ale jednak ta godzinę na siłownię czy cwiczenia zawsze wygospodarowalam. A teraz nie mogę nawet książki poczytać bo mi wyrywa poćwiczyć nie mogę bo się na mnie wspina. I miauczy od rana do wieczora w nocy budzi się 3 razy i spać nie daje bo pobudka o 6. Sama muszę robić zakupy wnosić i znosić wozek itd. Podziwiam samotne mamy naprawde

Dasz rade, jakos sie przyzwyczaisz :) Oby wyjazd Twojego meza to byl tylko rok, bez przedluzania, bo jeszcze kasa sie przyda.

Moj maz jest na codzien w domu. ale jak wyjdzie o 7 rano wraca o 23. i tak poniedzialek -piatek.Jeszcze 19-20 jest ok a potem tak mi sie dluzy.

To słabo zaradna jesteś, są samotne matki/rozwódki/wdowy z 3 albo 4 dzieci i sobie rade dają. A ciebie jedno przerosło i narzekasz że wózek musisz wynieść, zakupy zrobić i nie masz czasu dla siebie.

Raz w tygodniu zorganizuj spanie malucha poza domem, ty musisz sie tez wyspac, bo wyczerpiesz swoje sily i padniesz. Samotna matka to duze obciazenie dla zdrowia.

No tak mamy zamiar tam dojechać bez niego ale jest ciężko z takim małym dzieckiem. Nawet się wykąpać nie mogę bo dziecko mi się do łazienki dobija. No jestem wykończona...myslalam o jakieś pracy ale niewiem czy mi przyjmą do żłobka teraz

Łatwo tu mówić o organizacji jak on śpi po 30min i go każdy szmer wybudza...

Wiem że jest Ciężko a czasem trzeba się zastanowić czy warto. Mój wyjechał na rok i zostawił mnie z dwójką dzieci - jedno miało cztery latka a drugie trzy miesiące- tak , z takimi małymi dziećmi mnie zostawił bo trzeba było spłacić dom . Musiałam sobie radzić sama bez niczyjej pomocy. I nie mieszkałam w bloku tylko w domu. zajmowałam się domem, ogródkiem, kotłownią , wszystkim. Z tego jednego roku zrobiło się wiele lat, oczywiście przyjeżdżał ale więcej go nie było niż był. Dom spłacony, warunki życia w miarę dobre. Jednak wszystko ma swoje plusy i minusy. Dzieci nigdy nie miały z ojcem takich relacji jakie powinny być. Dziś są dorośli , ojca szanują ale wspólnych tematów do rozmowy nie ma i nie było. A ja ? no cóż. Teraz po latach wiem że to był błąd. Ja chciałam mieszkanie w bloku ale uległam męzowi on chciał dom. Dziś ma dom, dzieci które go nigdy nie kochały bo nie miały kiedy i ma jeszcze żonę która go toleruje , bo miłość dawno wygasła , myślę że nawet nie zdążyła zapłonąć w pogoni za pieniądzem .