Nad głębinami I Adam Prot Asnyk

Zmiennego bytu falo ty *****iwa, Co nas unosisz po wszechświata toni! Daremnie wzrok nasz za tym wszystkim goni; Co pod powierzchnią twoją się ukrywa; Choć nam w błyskawic blasku się odsłoni Głąb niezmierzona,ciemna i straszliwa... Trudno nam dotrzeć spojrzeniami do niej Przez pianę zjawisk, co po wierzchu pływa. Próżno nad głębią schyleni- jej ciemnic Obraz chwytamy,gdyż *****iwa fala, Zamiast odwiecznych, gdyż *****iwa fala, Zamiast odwiecznych istnienia tajemnic, Własną twarz naszą ukazuje z dala, I nasz widnokrąg cały się powleka Rzuconym w wszechświat odbiciem cczłowieka.