Mieszkanie z rodzicami.

Mieszkam z mężem już 4 lata z rodzicami, jestem jedynaczką. Ogólnie to mamy bardzo dobry kontakt, praktycznie nie wchodzimy sobie w drogę. Rodzice nie chcą żebyśmy płacili rachunków więc robimy po prostu zakupy do domu. Generalnie to wszystko jest w porządku, mamy całą górę do siebie. Tylko często brakuje mi tej prywatności, spokoju. Chciałabym się wyprowadzić, chociaż moja mama zupełnie jest innego zdania. No i tu pojawia się problem. Nie chcę zrobić im przykrośći ale no już też chciałabym mieć coś swojego. Wrócić do domu i mieć pełną swobodę, co o tym myślicie ? Zupełnie nie wiem co mam robić..

Nie wyobrażam sobię mieszkać z facetem u rodziców... Nawet gdyby mieli dom jak pałac i oddzielne wejście.

Akurat ja mialam, bo juz nie zyja, takich tesciow, ktorych nic nie obchodzilo. Wspolne mieszkanie jest tansze. Mozna sie zapraszac na obiadki i kolacyjki. ;) A kiedys opieka nad rodzicami nie bedzie uciazliwa ze wzgledu na dojazdy. Dla prywatnosci mialabym swoje calkowicie odrebne mieszkanie na pietrze i osobne wejscie.

I takim sposobem mamy 40 letnie sieroty które całe życie mama niańczyła a jak rodzice umrą to jak dziecko we mgle, zaraz mają depresję

A ile pdlozyliscie?

12 razy przeprowadzalam sie po slubie , chetnie mieszkalabym u rodzicow "na gorze" ale w autonomicznym mieszkaniu. Znam takich, ktorzy z powodu starosci i koniecznosci opieki nad dziadkami z rodzicami kupuja i przebudowuja domy na 3-4 generacyjne, w ktorych wszyscy s szczesliwi. Niech zyje wloska rodzina. Tu chodzi tylko o metraz i respekt.