Mam 33 lata i nie wiem co chce robic w zyciu. Czy ktoś też tak ma?

Obecnie pracuję i praca nie sprawia mi satysfakcji. W ogóle wszystkie moje dotychczasowe prace były "byleby zarobić", mimo, że obiektywnie nie były jakieś złe to chodziłam tam aby odbębnić swoje i do domu. Czuję zazdrość kiedy widzę ludzi, którzy robią to co kochają. Mój partner jest programistą, zajmuje się tym ponad połowę życia (pod koniec podstawówki złapał "zajawkę" i od tamtej chwili, każdy ruch w jego życiu ukierunkowany jest na programowanie) i uwielbia swoją pracę, nawet ostatnio powiedział, że jakby wygrał miliony w totka to i tak by to robił. Jak miałam około 10 lat to miałam koleżankę, która twierdziła, że jak dorośnie będzie nauczycielką angielskiego. Nasze drogi rozstały się jeszcze w podstawówce kiedy wyprowadziła się z rodzicami a kilka dni temu znalazłam artykuł w internecie z którego wynika, że jest ona nauczycielką angielskiego. Jak to jest, że niektórzy od małego wiedzą co chcą robić a inni w połowie życia jeszcze nie mają celu? Dużo osób jest takich czy zostałam ostatnia?

up

mnie moje marzenia, cele, plany, pasje, etc. w dzieciństwie niszczył pseudo "ojciec" więc teraz jestem tu gdzie jestem... też mam 33 lata skończone

Nie martw się, nie jesteś sama, jeśli to Cię pocieszy. Choć jestem trochę młodszy od Ciebie, mam te same myśli. Co ranka i co wieczoru przed zaśnięciem. Czasem przyziemnie - czego powinienem się nauczyć żeby dobrze zarobić? Czasem nieco filozoficznie - dokąd zmierzam? Jakie jest moje powołanie? W liceum moi koledzy i koleżanki już się publicznie deklarowali, że chcą być lekarzami, prawnikami, żołnierzami itd. Ja nigdy o tym nie myślałem.

Mnie nawet nie zależy, żeby dużo zarobić. Chce tylko znaleźć pasję. Ale jak to zrobić?