Dlaczego ciągle wydaje mi się że każdy facet namnie leci

A potem przeżywam rozczarowanie, bo jednak byłam w błędzie. Jak się tego pozbyć? Dlaczego każdego nowo poznanego traktuję jako osobę, która zemną flirtuje. Dlaczego nie mogę normalnie rozmawiać z facetem bez doszukiwania się dwuznaczności w jego zachowaniu?

Sorki spacja mi szwankuje w tel. *ze mną, * na mnie

Bo zawsze miałeś kompleksy a one rodzą nieuzasadnione nadzieje:P

Patrz w miejsce rozporka - ono prawdę ci powie czy to tylko rozmowa czy już flirt.

Kompleksy, czyli w ten sposób lecze swoje kompleksy, a ja myšlałam, że jestem za bardzo zapatrzona w siebie. Jak mam się tego pozbyć? Tyle razy sobie obiecywałam, że nie będę tak robić, a jednak tak robię.

Wklej swoje foto to ocenimy dlaczego.

Nic tego nie zmieni, to twoje dzieciństwo, miałeś je nieszczęśliwe, dlatego teraz jesteś psychopata i dlatego wyzywasz się na ludziach, którzy w twoim chorym umyśle cie krzywdzą, a tych co włazą ci w doopę gloryfikujesz, jak każdy zmanipulowany nie potrafisz realnie ocenić sytuacji, chcesz by nie widzieć twoich wad, ale to niemożliwe, tylko zakłamani, interesowni obludnicy będą tak robić.

Może tylko udają że się im nie podobasz. Pomyśl w ten sposób.

Nie, nie udają zresztą też mam czasami takie podejscie, ze moze udają, ale to jest tylko oszukiwanie samej siebie i tez nie jest normalne. Nie wiem jak mam się tego pozbyć, rozczarowanie z tym związane jakie mnie spotyka bardzo mnie dobija i przytłacza.

22.46 ale ja jestem kobietą nie mężczyzną :(

23.02 seks z żononarzeczoną pomoze, będzie bardzo oddana, za to jak ponizyles "niewydymke":P

Po prostu przestań sobie tyle wyobrażać.

Po prostu przestań za mną chodzić, robić mi zdjęcia, odwiedzać, po prostu skup się na żonie a niewydymke zostaw w spokoju. Powiedz jej , że bycie niewydymka, co wg Eugenii jest ponizajace, dla mnie powodem wstydu nie jest.

A mnie sie wydaje że każda kobieta która gada ze mna, uśmiecha sie itp.

23.09 gdyby to było takie proste :/Nie byłoby mnie tutaj.

pomóżcie, bo to jest bardzo destruktywne

jak moja eks żononarzeczona ;-) wystarczy że facet spojrzy i już kisiel :-P

To nie chodzi o kisiel w majtkach tylko takie głupie przekonanie, że faceci na mnie lecą.

aż chlipało :-P dobrze się kamuflowała z tym ale ja to wyczułem już po kilku miesiącach poza tym znajomi moi wiedzieli doskonale jaka jest :-P

Może jeszcze żaden dobitnie ci nie wybił tego z głowy? Odechciałoby cię dopatrywania dziury w całym. Tak poważnie, to są kompleksy które podświadomie próbujesz leczyć. Miałam taką koleżankę, za jej plecami każdy się z niej śmiał, a faceci ją wykorzystali (jedyne zainteresowanie jakiego mogła realnie oczekiwac).

Mam identycznie. Mam kompleksy nad ktorymi pracuje. Kiedys kazdy dookola mi mowil, ze jestem zbyt chuda i moze od tego sie zaczely moje kompleksy. Przez to sie zamknelam w sobie. W ogole nie myslalam, ze moge sie komus podobac, bo przeciez jestem taka chuda i brzydka. W ogole nie rozmawialam z chlopakami i balam sie, ze sie beda ze mnie smieli, albo robia wszystko dla zartu. Bo jak mozna na powaznie rozmawiac z taka dziewczyna. Jesli jakis chlopak cos zazartowalam, mowil, ja zawsze probowalam byc "fajna" i reagowalam lekka agresja. Probowalam odpowiedziec cos superowego, ale mi nie wychodzilo. Zawsze moja atraktycjnosc uzaleznialam od tego, czy sie podobam chlopakom. Z bratem w ogole nie rozmawialam w szkole. Czulam zreszta, ze nie powinnam pokazywac sie w jego towarzystwie. Pozniej kolega wyznal mi milosc po moze 3 rozmowach, bo go nie trawilam, majac dziewczynę. Wtedy juz w ogole sie zamknelam, bo balam sie, ze ktos sie we mnie zakocha od jednej rozmowy, czy pisania. I przez to tak uwazalam zreszta. Gdy napisal do mnie chlopak, z ktorym tanczylam dzien wczesniej na imprezie, to od razu sie wycofalam. Czesto sobie wyobrazam, ze jestem przez kogos adorowana, a gdy dochodzi do zwyklego spotkania z ta osoba, to juz sie wycofuje. Bylo tak przed urodzinami kuzynki. Wiedzialam kto bedzie na nich i wczesniej sobie wymyslajac, tak sie zestresowalam, ze az wymiotowalam. W ostatnim czasie wydawalo mi sie, ze podobalam sie chlopakowi. Jakos czesto sie na siebie patrzelismy, usmiechalismy do siebie (ja bardziej probowalam, ale potem patrzylam gdzies dalej udajac, ze to nie do niego). Mozna powiedziec, ze karcilam siebie myslami " co za idiotka. Jak taki przystojny chlopak moglby sie toba zauroczyc. Co ty mozesz mu dac, ani nie jestes fajna, ani ladna". Teraz wmawiam sobie i wymyslam, po czym sie zaurocze w kims przez jedno spojrzenie. Mysle, ze moze mysli, ze och jaka super. A potem mysle "przeciez jestes brzydka i chuda, wiec jak?". Teraz staram sie to przezwyciezac powoli. Cwiczylam troche na zwiekszenie masy. Jedna dziewczyna powiedziala mi, ze zazdrosci mi figury, bo ladnie wygladam. Musze tez popracowac nad tym, zeby moje poczucie wartosci nie zalezalo od opinii innych.