Czy przez kapuste można nienawidzić innych ludzi? Ja nie nawiedzę, zjadłem tony

pomyślicie sobie że to prowokacja, ale nie. Niestety nie. Moje życie zmieniło się odkąd zakochałem się w kapuście. Najpierw niewinnie, zaczęło się od zaledwie jednego głąba. Ale wszystko od początku... Mam na imię Kamil, mam 25 lat, pochodzę z zamożnej rodziny, ojciec był marynarzem, służył w jednostce specjalnej zwalczającej delfiny na morzu śródziemnym, matka zawodowa recepcjonistka pasjonowała się sztuką, do dziś nie rozumiem jej zamiłowania, ale ojciec admirał tak twierdził, więc tak jest. Wracając do tematu, pierwsza kapusta w moim życiu pojawiła się, gdy maiałem zaledwie 13 lat od tamtej pory moje życie zmieniło się diametralnie. To był grudzień, pomyślicie tak jak obecnie, też grudziń, tyle że to było przed świętami bożego narodzenia, a obecnie mamy po. Godzina, nie pamiętam dokładnie, tuż po zmierzchu, mama kazała się ubrać i wyjście do sąsiadki po kapustę... i tu się zaczęło. Zrobiłem jak mi kazała, zapomniała wspomnieć o walorach tego kapustnego głąba. Niby zwykła,młoda, świeża, nawet zabawna, mała wtedy 24 lata, była po studiach, nie zgadniecie, po biochemii. Ale byla atrakcyjna jej matka sprzedawała kapustę, ot taka rodzinna firma, zresztą wszyscy w jej okręgu nią handlowali. Nie uwierzycie ile polubień mieli na fejsbuku. Nieważne, to miał być jednoraki wyskok, jedno przerodziło się w kilka nieszczęść, otóż kiedy już głąb był w moich rękach, pojawili się inni chętni, nie przesadzam, było około 500 osób, każdy chciał dotknąć, zważyć wypróbować, wtedy ja okazałem się najdelikatniejszy i tak mnie wybrała. Może trochę bez składu, ale czy po tylu latach ona może mnie jeszcze pragnąć, wtedy miała na imię Honorata albo Joanna :)