Poszukiwanie chłopaka

Witam! Jestem tutaj pierwszy raz i zastanawiałam się czy w ogóle tutaj zaglądać. Zdecydowałam się i chciałabym sprawdzonych rad. Mój problem wygląda następująco. Mam 16 lat i od kilku miesięcy chodzę do liceum. Jestem osobą, która jest całkiem inna w domu, przy rodzinie i całkiem inna wśród szkolnych znajomych. Ja w domu jestem zupełnie inna-lepsza! Nie wiem jak przełamać się i być równie świetną osobą (bo za taką się mam w domowym gronie) również po za domem. Ale mój główny problem jest inny. A więc od kiedy pamiętam nie jest u mnie dobrze ze sprawami męsko-damskimi (wiem, że temat 16-latki, która nie ma chłopaka jest już w internecie nudny, ale nic mi już nie pozostało jak tylko zadać pytanie dotyczące siebie). Wydaje mi się i dręczę się tym codziennie, że przegapiłam TEN moment. Czas w którym coś powinno się zadziać już minął. Wiem, że ja mam dopiero 16 lat, ale to się czuję, widzi i wie. Moje grono znajomych zaczęło się powiększać dopiero od kiedy chodzę do liceum. Mam dwójkę sprawdzonych przyjaciół, ale nie jest tak, że gdzie się obrócę mam kogoś kto zawsze będzie przy mnie. Dorastam i widzę co się dzieje dookoła mnie, oprócz znajomych, mamy, taty, brakuje mi osoby, która będzie moją osobą i będzie dla mnie, brakuję mi po prostu chłopaka. Nadszedł moment, kiedy czuję, że go potrzebuje i nie dla pokazówki, że go mam, ale dla siebie. „Wszystko w swoim czasie”, „Masz 16 lat-wszystko przed sobą” - napiszecie, ale ja czuje, że moja chwila minęła. Denerwuje się tym faktem i na siłę zaczynam szukać byle kogo i sama nie wiem co robię. Do szkoły dojeżdżam i codziennie razem z miejscem w pociągu szukam potencjalnego chłopaka dla siebie.. Czy to normalne?

jestes niezrównowazona uczuciowo kochana. Pozdrawiam Dżesika

W tym wieku chłopaki to jeszcze gowniarze którzy zwykle podrywają naraz wiele lasek, sami nie wiedzą czego chcą.

Zawsze będziesz samotna .

22.42 ty juz jesteś mimo bycia w "zwiazku" robaczkiem.

Laska jestem o rok starsza od ciebie i miałamjeszcze gorsze fazy w życiu niż ty. Wszystkie koleżanki i koledzy w parach a ja nadal sama, uświadomiłam sobie później, że nei chce chłopaka bo znajomi są z nimi w wiecznych konfliktach. Stwierdziłam że to wygodne. Teraz zupełnym przypadkiem nie szukałam nie starałam sie a udało mi się spotkać z najlepszym chłopakiem jaki chodzi po tej ziemi( w moim mniemaniu) Na moim przykładzie zobacz że im mniej się spinasz na tym punkcie tym szybciej znajdziesz to czego szukasz.. Miłość sama przyjdzie w odpowiednim momencie, jasne możesz jej pomóc wycodzić poznawać nowych ludzi prędzej czy później trafisz na tego jedynego! POWODZENIA TRZYMAM KCIUKI!!!

nie kazdy ma to szczescie, ze milosc przychodzi z zaskoczenia. Autorko jestes mloda, nie martw sie, ale miej tez oczy szeroko otwarte i badz przede wszystkim otwarta na ludzi. Moze okazac sie ze moment przeminie, tak jak to bylo w moim przypadku.