Moje życie to koszmar

Na ludzi musisz nauczyc sie miec wyj****e bo niewazne jaka jestes i tak zawsze zmieszaja cie z gownem

Ooo to ktoś prawdę o mnie powiedział , ja serio biore na siebie za dużo , zawsze biorę winę i odpowiedzialność na siebie , nie umiem odmówić pomocy ani sprzeciwić się wyslugiwaniu się mną , tak samo w związku chłopak mnie traktuje jak szmatę ale ja przepraszam za wszystko wiecznie a on ma ciągle pretensje i roszczenia - moja wina tak go nauczyłam

A moze to dobry moment by wyjechac za granice? Rozdac zupelnie nowe karty i zaczac nowe zycie ?! Ja tak zrobilem 15lat temu i nie zaluje ani sekundy z decyzji,sytuacja w patologiczej atmosferze mnie dobijala,brak perspektyw,i smutek,obwinianie sie wiecznie o wszystko poowdowalo ze „umieralem” w tak mlodym wieku. Bylem wypalony jak znicz po wszystkich swietych:( zmobilizowalem sie,zacisnalem zeby i wyjechalem. Udalo mi sie i jestem szczesliwy. Jedynie radykalne zmiany daja mozliwosci by nie utonąć w bagnie nienormalnosci. Nie sluchaj rad typu „pogadaj z mama,tata,dziadkami,znajomymi,chlopakiem” to nic nie da,musisz sama zawalczyc o swoją pozycje.

Chłopak to akurat mnie wysmial jak chciałam z nim pogadać czemu że mną zerwał ,kazał mi się wynosić i zaczął mówić że idzie do kumpla i mam spieprzac , wywiązała się sprzeczka, on mnie uderzył z całej pety w twarz , ja upadlam z płaczem , poczułam się takim smieciem, 3 tygodnie temu mówił że kocha a poznał nowych kolezkow i mu miłość przeszła raz dwa , ja naprawdę jestem jakaś przeklęta i zapomniana przez boga , przeżyłam to samo 2 lata temu a historia mimo wszystko zatacza koło , więc do wyzwisk i przemocy w domu doszła depresja bieda oraz chłopak który po 3 latach razem potraktował mnie jak panienke na jedną noc , czasem mam wrażenie że bóg mnie nienawidzi z całych sił , że zawinilam czymś i płace za to :( mimo tego co zrobił jego rodzice stwierdzili że "po co do niego polazlam" ano teraz po fakcie mogę się spytać siebie o to samo :(

Zarzekal się że mnie nie zdradził i że jestem wariatka ale akurat jak zaplakana wychodzilam pojawił się komunikat ze strony randkowej, nawet jego rodzice stanęli po jego stronie choć skrzywdził mnie już drugi raz :( i mimo że to znów on mi to zrobił to ja żałuję , chyba cierpię na jakiś syndrom uzależnionej ofiary :( mam nadzieję że kiedyś pozaluje jak bardzo mnie skrzywdził

Coraz częściej mam myśli samobójcze , ja już sama nie dam rady :( ojciec zaognil cała sytuację dzwoniąc do jego rodziców a oni naturalnie stanęli po stronie mojego byłego ukochanego :( moje koleżanki mają fajne życie , zareczaja się zenia, to jest jakaś masakra

Pisalem o zaczeciu nowego zycia zagranicą. zero ustosunkowania sie do postu. Co cie 3ma w tej patologii? Dlaczego nie wyjedziesz??

Nie obchodzi mnie wyjazd za granicę tylko to jak zaleczyc złamane serce :(

Wyjazd mi nie pomoże kiedy ja ledwo oddycham :( na prawdę go kochałam , ciekawa jestem co jeszcze spadnie mi na głowę :(

Oczywiscie ze wyjazd by ci pomogl.

Sama nie wiem planowałam wyjechać z moim okrutnym byłym , ale on teraz ma już nowych kolezkow i jedzie z nimi , ja już nie mam siły , wiem że jestem kowalem swojego losu ale ile można brać na siebie , wrócę chyba jednak do szpitala psychiatrycznego i tam umrę ...

Nie rozumiem tylko tego jak człowiek który zarzekal się że kocha mógł kogoś aż tak okrutnie odepchnac, w nim upatrywalam nadzieji że będzie moja podpora w walce o wyrwanie się z domu , okazał się kimś kto dobił i stwierdził że mu się znudzilam (wiedział że cierpialam na depresję i fobie a mimo to odtracil mnie w najgorszy sposób

Prawdopodobnie jednak jadę z koleżanką do Niemiec w lutym :) proszę boga zeby się udało (nie ważne czy jest czy go nie ma ) nadzieję warto mieć zawsze