Nie radzę sobie z życiem

Cześć, nie mam nikogo komu mógłbym się szczerze wygadać więc napiszę tutaj. Mam prawie 21 lat, studiuje pierwszy rok dyplomacje europejską i już nie radzę sobie z nauką, materiały mnie przytłaczają i czuję się jak idiota bo muszę powtarzać cały dzień tyle rzeczy które reszta robi w moment. Studia mnie stresują, myślę nad rzuceniem ich i zajęciem się po prostu zwykłą pracą, ale lęk przed wyśmianiem mi nie pozwala. Nie mam pojęcia co chce robić w życiu, ostatnio wszystkich wokół tylko denerwuje, zdarza mi się nagle wpaść w panike, płaczę jak dziecko leżąć na podłodze. Czuje że ,,najlepsze lata'' mojego życia mnie wykańczają, nie wiem co robić... jakby tego było mało zacząłem tęsknić do swojej byłej dziewczyny, która oczywiście nie chce mieć ze mną nic do czynienia. Co robić?

po pierwsze olać laskę i studia ona do ciebie nie wróci musisz to sobie uświadomić jeszcze będziesz się śmiał sam z siebie że tak po niej płakałeś co do studiów kierunek jest durnowaty a poza tym cie męczy i w dodatku dręczy i stresuje to znaczy że to nie twoja bajka pomyśl sobie jakie masz mocne i słabe strony czy wolisz liczyć czy pisać czy kontakt z ludźmi czy praca w grupie a może w samotności znajdź prace jak będzie cię męczyć jak studia to inną czytaj na różne tematy zarabiaj kasę w końcu znajdziesz sens czy cel życia zawodowego w tedy się w to wkręci idź na studia czy kurs w zależności co to będzie i czerp z pracy przyjemność mniej odwagę a potępiać będą cię ludzie którzy sami nienawidzą swojej roboty