Stres przed 1 pracą

Hej jestem studentką 1 roku pedagogiki , pracowałam już po maturze przez kilka miesiecy w barze , później w fitness klubie w kąciku do zabawy z malinami 2,3 letnimi ( zazwyczaj zajmowałam się 1-3dziećmi. Udało mi się znaleźć pracę na pół etatu w przedszkolu, bo studiuje dziennie. Byłam dopiero na rozmowie z dyrektorką (jest to przedszkole prywatne). Odczuwam szczerze jakiś stres przed tą pracą, boję się czy te dzieciaki mnie zaakceptują , mam się nimi zajmować z jeszcze jedną panią , która już jest po studiach, ale mam stresa co ona pomyśli na temat tego jakie zabawy tym dzieciom wymyślę itd. Na co dzień co prawda jestem spokojną osobą, ale rozmowna na uczelni, poza tym mam chłopaka, z którym się dobrze dogaduje, A tutaj nagle mam stres przed pierwszą poważniejszą pracą czy sprostam oczekiwaniom, czy sobie poradzę, uwielbiam dzieci ale boję się opini ludzi którzy też tam pracują na moje przyszłe pomysły. Może ktoś da mi jakąś radę jak się nie bać? Jak przegonic stresa? A może są tu też mamy i przedszkolanki,które mogłyby służyć mi dobrą radą. Z góry bardzo dziękuję :)

Wszystkie granice i lęki są w Twojej głowie. Niech wiara w siebie bedzie z Tobą :)

Ja się boję dzieci i taka praca by mnie wykończyła hehe. Ale pamiętam w liceum na dzień przedsiębiorczości poszłam właśnie do przedszkola (razem z koleżanką, bo mama jej chłopaka była tam dyrektorką) i dzieci okazały się spoko. Jeden chłopczyk mi nawet misia na koniec narysował. Tylko że ja tam najpierw przyglądałam się jak Pani przedszkolanka zabawia dzieci (coś tam śpiewali w kółeczku, ja bym publicznie nie odważyła się śpiewać hehe). Potem już razem z nimi rysowałam.

Jesteście p**********i, wy młodzi, boicie się pracy, dzieci, teściowa, innych młodych, raka, macie depresję, leki, tylko gołej d**y w necie nie boicie się wystawiać i wystawiać swoją intymność na publiczne fora

to normalne ze się stresujesz przed pierwszą praca :) ja miałam praktyki w przedszkolu na studiach, też się mega stresowałam, nawet nervomix brałam przed tymi wyjściami, zeby się poczuć mniej spięta, dzieci były super :) było wesoło, na szczęście nie musiałam zajmować się całą grupą bo miałam przydzielone jedno dziecko z którym prowadziłam różne zajęcia, rysowanie, wycinanki itp. bo to mi było potrzebne na psychologię rozwojową, miło to wspominam

ja oglądałem taki program o przedszkolu na tajwanie. mieli tam program wojskowy i akrobatyczny. dzieciaki robiły po 2 salta chodziły na uszach itd. jakby to nasze przedszkolanki zobaczyły to by zeszły na zawał

i to chyba tam sporo kosztowało czesne. ja bym do tego jeszcze dołozył gre w pokera i inne pożyteczne umiejejetności które przyswaja sie najłatwiej w młodym wieku. spiewać w kółeczku i tańczyć zdązą sie nauczyć w korpo:)

Nie ma co się stresować, tylko trzeba wierzyć w siebie. teraz jest tyle możliwości. Wystarczy że będziesz sobą, będziesz się uśmiechać i zdobędziesz zaufanie dzieci, a korzystać chociażby z portalu skakanka.pl gdzie znajdziesz ćwiczenia wykorzystujące nowoczesne narzędzia, zabawy multimedialne; będziesz prowadziła super zajęcia i sobie poradzisz na pewno.