Chłopak patrzy się na mnie

Wiem, że pewnie było wiele podobnych wątków ale nadal szukam odpowiedzi. Jest w szkole chłopak, kiedyś przyłapałam go na patrzeniu się na mnie. Ale wiecie raz nic nie znaczy. Potem była śmieszna sytuacja. Stoję za takim filarem a on stoi po drugiej stronie tego filaru. I nagle cofa się o krok, patrzy na mnie i robi krok do przodu. Znów go nie widzę. Potem zrobił to jeszcze raz. Gdy widziałam jak wchodzi po schodach a ja byłam na dole to patrzył mi w oczy i głowę przekręcił nawet w moją stronę. Patrzył pewnie. Na drugi dzień stałyśmy z kolezanką przy szafce w szatni, bylo ciasno. On chcial przejść ale moja kolezanka stała mu na drodze to powiedział "sorry" patrząc mi prosto w oczy a nie jej. Nie było mnie jakiś czas w szkole. Wracam i on mnie zauważył to odkręcić głowę w drugą stronę. Potem jak znów go zobaczyłam to odwrócił się plecami. Co było jak zmiana zachowania o 180°. No dobra. Zaczęłam go ignorować bo co się będę. Ostatnio miałam wrażenie, że znów patrzył jak był na schodach. Była też sytuacja, że idę do szkoły a on właśnie przypina rower. Podniósł głowę ale spojrzał w drugą stronę, nie patrzył na mnie ale w pustą przestrzeń. Niby mógł widzieć mnie kątem oka. Dzisiaj była sytuacja, że zobaczył mnie i momentalnie odwrócił się do kolegi za nim i coś powiedział. Ale nie słyszałam co. Może to wam się wydawać głupie ale zastanawiam się o co mu chodzi. Bo może dlatego, że ja go ignorowałam on zaczął po części robić to samo. Może już mu się znudziło patrzenie na mnie albo ja sobie coś ubzdurałam i wcale nie jest/był zainteresowany.

Mam wrażenie, że wy tam nie potraficie mówić. Cały czas patrzył się, spojrzał się.. nie nadinterpretuj jego zachowania. Chcesz go poznać? To poznaj go. Nie chcesz, to nic z tym nie rób. Ludzie teraz się mijają i robią sobie pod górkę . Też miałam wiele takich przypadków. Ale teraz myślę, że nie chce by tak to wyglądało. Chcę czuć się swobodnie w towarzystwie przyszłego partnera, a nie że nawet boje się uśmiechnąć do niego. Pamiętaj. Teraz jesteś w tej sytuacji. Jeszcze nie jest stracone. Możesz jeszcze z nim normalnie porozmawiac i cos z tego może być. Nie myśl o tym, co on myśli, o co mu chodzi. Nikt nie wie, bo nie ma drugiego takiego jak on. Wiem, że łatwo się mówi - porozmawiaj. Ale nie ma innej rady. Jak nie porozmawiacie że sobą, to się nie dowiesz.