Z wieloma ludzmi po 40 nie mam o czym rozmawiec

Oni tacy spokojni. A mnie tak cos nosi. I spsikusilbym co. Chyba jestem uzalezniony of chaosu?

To prawda, zazwyczaj tacy ludzie są poukładani, wszystko według grafiku, nie wypada to, nie wypada tamto, trzeba wyglądać jak inni, trzeba jeść fit, trzeba pokazać się w kościele z rodziną, trzeba uprawiać seks raz w tygodniu dla higieny, trzeba mieć lepszy samochód od sąsiada, trzeba się uśmiechać do znienawidzonego szefa, trzeba udawać, że się kocha dla dobra dzieci, trzeba mieć ogromna plazmę na ścianie i trzeba pić zieloną herbatę, by mieć na to wszystko siłę i żyć długo i szczęśliwie ;-)

Masakra. Nie chce miec 40 lat.

Mam tak samo. Skończone 40 lat, a emocjonalnie zatrzymałam się na 25 ;) Fizycznie zresztą też :D Nie mam o czym gadać z rówieśnikami....

Ja chyba nie chce sie zestarzec

to nie rozmawiaj. Popełniasz błąd, bo myślisz, że wszyscy są tacy sami

Życie to nie teatr, niczego nie trzeba udawać. Nie podoba się szef? Zakładasz własny biznes i sam sobie jesteś szefem. Ofiary losu, którym brak odwagi muszą się podporządkować lepszym i mądrzejszym. Sami sobie nie poradzą