Jestem w związku na odległość

Mieszkamy 200 km od siebie i tęsknota za ukochanym daje mi się bardzo we znaki. Już nie wiem jak sobie z tym poradzić. Nie chce mi się jeść, wychodzić ze znajomymi. Trwa to już rok. Widujemy się raz w miesiącu na weekend. Sporadycznie zdarza się, że uda się 2 razy w miesiącu, ale tak na dłuższą metę nie da się żyć. Ile można wisieć na słuchawce. A prawda jest taka, że tylko czekam aż zadzwoni. Chciałabym go mieć przy sobie, żeby móc spotykać się wtedy, kiedy mamy na to ochotę, żeby móc go widzieć i normalnie razem spędzać czas. To normalne przecież, że jak się kogoś kocha to się za nim tęskni. Tylko powiedzcie jak poradzić sobie z tak ogromną tęsknotą za ukochanym?

pół roku u mnie tak było:) 237 km rozłaki było ciezko bo brakowało czasu ... dlatego zostawilam wszystko i po studiach zmieniłam miasto nie żałuje... chociaż to bardzo cięzkie doświadczenie :)

zamieszkajcie razem i problem z głowy

Przede wszystkim nie nakrecac sie, jak mlynek do kawy. Jestes mloda osoba i jeszcze namieszkasz sie razem z mezczyzna. Sa rozne sytuacje zyciowe i trzeba w miare mozliwosci je zmienic, badz zwyczajnie sie dostosowac. Zycie plynie i niekoniecznie trzeba wisiec non stop na drugiej osobie. Trzeba zajac sie swoim zyciem, kazdym dniem, by byl on wypelniony pozytwywna energia i dobrymi uczynkami. Przyjdzie czas, kiedy beda mozliwosci bycia ze soba na stale i bardzo blisko. Spokojnie. Bez rwania szat. Usmiej na buzie poprosze. Elena

Ja jestem w związku na odległość o 500 km, czyli dwa razy więcej, a widujemy się co weekend, albo co dwa najrzadziej, czemu nie możecie częściej

A związek na 1200km?

Prawie każdy facet zdradza a tym bardziej na odległość będzie zdradzał, może nie na początku ale po paru latach na pewno, jak napatoczy mu sie okazja. Związki na odległość to porażka.

Ale on jest wierny.

Ha ha a sakd wiesz ze jest wierny, bo Ci tak powiedzial? :D