Czy macie jakichs adoratorow oprocz męża?

A jesli tak to ilu ? ;) oczywiscie nie chodzi o jakieś zdrady czy nawet flirtowanie z nimi, ale czy jacys jeszcze do was piszą, czy chca sie umawiac i jak na to regujecie? Wkurza was to? Czy może czujecie sie bardziej kobieco dzieki nim?

A ty?

Ja mam mnóstwo, ale nie mają u mnie szans, bo tylko męża kocham <3

Tak, 6 letniego Maciusia ;)

Mam.Lubię to i lubię czasem na nich spojrzeć kokieteryjnie.

Nie mam i mieć nie chcę bo to jest męczące.

Miałam takiego jednego ojca kolegi córki z przedszkola ale w sumie głupio sie czułam jak mnie zagadywał i podrywał. Chyba to naprawdę męczące albo kompletnie zdziczałam w małżeństwie .

Mnie jednak ojciec ostatnio na wywiadówce podrywał, serio pytał się co robię w piątek wieczorem, jak powiedziałam, że idę z mężem do kina to się pożegnał i już się nie odzywał.

Nigdy nie miałam adoratorów. Zainteresowany był mną tylko mój mąż. Trochę to smutne. Zawsze miałem bardzo niskie poczucie wartości i w zasadzie musiałam tylko o kompleksach. Co dziwne, zauważam, że kobiety czasami patrzą na mnie z zazdrością. Może faktycznie jestem szczupła, wysoka i wyglądam młodziej niż moje rówieśniczki, a jestem po 30, to wzrok facetów zawsze omijałam szerokim łukiem. Od dzieciństwa wystarczyło, że przechodziłam chodnikiem, a grupa przechodniów się uśmiechała lub śmiała,a ja byłam przekonana, że naśmiewają się ze mnie. Paraliżują mnie mężczyźni, nawet nie umiem z nimi rozmawiać. To okropne.

Faktycznie, to oropne i przykre. Ale skoro jest maz i Cie kocha to taka "zla" nie jestes. Wiecej wiary w siebie, usmiech na usta i zycie staje sie lepsze! Ja adoratorow nie mam, a szkoda bo byloby mi milo na pewno :)

Zawsze ktos sie kręcił W kazdej pracy,na osiedlu Przed jednym doslownie zwiewalam Duzo propozycji,glupich gadek,meczenia... :-(

Niestety tak :o i to wcale nie jest smieszne lecz wkur.. sa momenty ze poszlabym na policje ale co powiem? Ze facet pisze mi pierdyliard smsow , ze wysyla wiersze , ze prosi o spotkania , ze zawsze PRZYPADKIEM jest tam gdzie ja

Tak :) Jeden to mój kochanek ( piszę serio, w sumie to jestem tu anonimowa, wiec co mi tam), wiec mi sie to podoba, ze mnie adoruje, a drugi to moj byly, ktory od lat regularnie chce sie ze mna spotkac, ostatnio ze mu zaczelam odpisywac z grzecznosci to pisze czesciej, troche mi to schlebia bo to facet na poziomie, ma wlasny apartament.. ale nie kreci mnie jakos. Są jeszcze jacyś tam z przeszłosci, ktorzy daza do kontaktu jak sie spotkamy ,ale ich splawiam No i czasami mnie ktos podrywa np. na ulicy

Mam. W życiu realnym mam ciągle jakieś proozycje spotkań na kawę itd. Także od swoich klientów, pracuję w bankowości, a od kilku dostałam kwiaty nawet. Np na Walentynki :D lub na Dzień Kobiet ;) Poznałam na tym forum też kilku ciekawych mężczyzn, jeden nawet próbował rozbić moje małżeństwo, mimo, że chciałam tylko rekacji koleżeńskich. Stare dzieje. Ale nadal mężatka. ;)

Odkąd sięgam pamięcią oprócz chłopaka/ narzeczonego/męża zawsze miałam adoratorów, zwykle wiecej niz jednego, dobrze czuję się w towarzystwie meżczyzn a oni w moim. Czasami takie znajomości przerazały się z flirtu w coś wiecej, ale zwykle to było takie miłe nic nie znaczące dla obydwu stron urozmaicenie. Obecnie mam dobrze po 40, ale w tej sferze nic się nie zmieniło... no może poza kategorią wiekową.

Adoratorzy nie są tacy super... Nie wiem jak delikatnie im powiedzieć, żeby przestali gledzic i mówić przeslodzone słowa. poza tym nawet jak (mam taką umiejętność ) sprowadzam rozmowę na bezpieczną dla mnie płaszczyznę, to po pewnym czasie jak bumerang wraca temat slodko-mdly. Z niektorymi z nich muszę po prostu przebywać i rozmawiać. A takie niekiedy namolne pokrywanie i adorowanie mnie jest dla mnie niesmaczne. Wydaję mi się ze faceci powinni czuć jeżeli kobieta nie jest zainteresowana bardziej zażyłą znajomością. Oni jednak za Adonisow się mają niestety.

*podrywanie

Cale mnostwo takich patrzacych z uwielbieniem i jednego bardzo, bardzo powaznego. Nie wiem, co z tego wyniknie.

Mam wszedzie gdzie się rusze,ale juz sie przyzwyczailam i przymykam oko...

W realu jestem podrywana, ale źle się z tym czuję. Natomiast obecnie adoruje mnie poznany na Kafe facet. Czasami uprawiamy tzw seks wirtualny. Czyli jakby jest moim wirtualnym kochankiem. Nie wiem czy odważyłabym się realnie zdradzić z nim męża.

A mnie na przyklad nie podrywaja, tylko sie gapia jak wariaci, czasem sie nawet jakis tak zapatrzy, ze sie wywali (serio).

Z 4. Ale nie mam męża :P

Wielu mnie adoruje,takie zycie :-)

Sporo ich, ale mi to Lotto ;)

I też miałam sytuację że musiałam jednego zgłosić na policję, bo mnie przesladowal.. Codziennie czekał na mnie po pracy w samochodzie.. nie ważne o której wychodzilam, typ zawsze się pojawial. Śledził mnie i wyznawal miłość. W pracy też szefowi naskarzylam i facet ma zakaz wstępu do naszej restauracji.

Ja mam, jest ich kilku. Mąż to akceptuje, czasem spotykamy się większą grupą. Na walentynki dostałam od jednego takie fajne kokilki staub :-)

Nie mam. Czasami przyklei się do mnie jakiś nastoletni gnojek, ale jak mu powiem, ile mam lat, to się zmywa :) Podobno nadal wyglądam na licealistkę, mimo że podchodzę pod 30. Mam nadzieję, że wkrótce zacznę wyglądać na swój wiek, bo nikt mnie nie traktuje poważnie.

Pewnie. W pracy kolega ze mną flirtuje. Na fb też czasami jakiś kolega napisze z dawnych lat...

Zawsze jakis...ale to jest miłe

To chyba tylko ja nie mam :Dpewnie zbrzydłam