mam dość życia

jestem nim zmęczony

Ja też. Ale idę dalej bo mam nadzieję.

ja też :(

niestety ale drugie będzie wieczne i nie będzie odpoczynku w ogniach piekielnych.

Nie waż się tak myśleć, nie dopuszczaj takich myśli by zagościły w twojej głowie, są wstępem do autodestrukcji. Jesteś silny i dasz radę pokonać trudny czas, to tylko etap w życiu, nie poddawaj się, skończy się i będziesz szczęśliwy. Walcz z nimi są różne sposoby, modlitwa, ćwiczenia, dieta i tabletki na depresję. W pewnym momencie życia mi pomogły, 1.5 roku brałam, teraz jestem bez nich, mam siłę i ochotę żyć.

haha co za pocieszenie. a moze do nieba trafimy kto wie?:p

Rozumiem cie autorze. Tez tak mam. Przede mna jeszcze z 40-50 lat zycia. Dlugie to jak cholera a trzeba tyle zyc.

Ja "na szczęście" jestem już za półmetkiem i mam nadzieje na lepsze przyszłe życie.

osiągnąłem w życiu już niemal wszystko - lecz dla moich bliskich to wciąż za mało i tak samo jestem nieodpowiedni mimo ze charakter mam opanowany niemal do perfekcji oraz posiadam ogromna wiedzę i inteligencje oraz oczywiście wady , które są neutralizowane z doświadczeniem życiowym - jestem tym zmęczony - tylko najbliższe osoby mogą tak nas zniszczyć bo nas znają i wiedza jak nam doje*** żebyśmy mieli dość wszystkiego

czuje ze nadszedł mój kres - jestem potwornie rozczarowany i nie mam już siły

Ten stan minie bądź cierpliwy.

niestety nie minie kiedyś wszystko się kończy i każdy dojdzie do jakiegoś końca i trzeba się z tym pogodzić

Wierzysz ze bedziesz mial takiego dola do konca zycia?

tak i juz nie wyjdę z tego stanu póki nie spotka mnie ostateczność

to idź sie powieś nikt ci nie karze żyć imbecylu

przykro sie Ciebie czyta autorze, nie ma czegos na czym mogłbyś się oprzeć?

wiesz , to nawet nie jest przykre ponieważ to jest życiowe - w życiu następują pewne etapy które są nam przeznaczone - zawsze starałem się jak mogłem najlepiej ale nie jesteś w stanie zrobić wszystkiego i być każdym - nawet już przestaje powoli mieć do tego empatię

mowisz życiowe a ja znam wiele osob w wieku 70 lat ktorzy tryskają życiem a każdy dzień wotają radośnie. Ciebie to nie dotyczy bo Twoje zycie jest smutne. Podaje Ci dłoń-moje tez takie jest i nie ma dnia w ktorym nie czekam na kres wszystkiego jak na zbawienie.

szkoda ze nie mogę pisać pewnych scenariuszy dla ludzi , by byli szczęśliwi ponieważ nie mogę tego sprawić innym skoro sam tego nie osiągnąłem - nie do mnie to należy , mimo ze mam całkowity przepis , jak należy dążyć do szczęścia , które w moim wypadku się nie powiodło - mogę tylko powiedzieć ze ludzie powinni szanować innych którzy na to zasługują a tak się nie dzieje i zamiast tego dostaje się po d****

szacunek powinnismy najpierw dać innym.. ach zebysmy tak mogli widziec więcej niż nam sie wydaje,ze widzimy.

możesz dawać szacunek i go nie otrzymywać - widzimy bardzo dużo lecz nie potrafimy się zatrzymać i przy tym odpoczywać - zamiast tego chcemy widzieć więcej i ciagle coś nowego - bezwzględnie także oczekujemy czegoś od innych i być cały czas super idealni , co nas prowadzi do zguby

mnie 'do zguby'zaprowadzilo cos zupelnie innego ale...czas na mnie. Trzymam za Ciebie kciuki autorze i życzę lepszego samopoczucia.

wzajemnie tez lecę spać by się schować dla Ciebie jest jeszcze nadzieja i wszystko się u Ciebie odwróci - zobaczysz

Nigdy sie nie odwroci. Buziak