Czy reakcja moich rodziców była normalna?

Mam 29 lat, w tym roku kończe studeia prawnicze ( już mam skonczona administracje) , pracuję. Powiedziałam im ,że narazie nie chce isc na aplikacje i nie wiem czy w ogole pojde , a oni zareagowali na to złością... Jestem dorosła, a oni nadal mam wrazenie ze chca decydowac o moim zyciu. Tak samo niechetnie podchodzą do wszystkich moich zwiazkow, wynajdując u kazdego pratnera wady. Choć sie do tego nie przyznaja, mam wrazenie, ze oni nie chcieliby zebym zalozyla wlasna rodzine/

z tą aplikacją to akurat się nie dziwię. Samo skończenie studiów prawniczych nic nie daje. Co do reszty to takie są m.in. skutki zamieszkiwania dorosłych dzieci z rodzicami.

Niektórzy rodzice traktują dzieci jak swoją wlasność. Żyj tak jak uważesz za słuszne. Każdy ma tylko jedno życie do przeżycia.

Z tym, że nic nie daje to się nie zgodzę bo jest wiele różnych możliwości od pracy w korporacji po np. w policji. Natomiast po aplikacji jest teraz tyle osób, że nawet zastanawiam się czy w ogóle opłaca się ją robić.

No właśnie, ja tak się czuję jakby oni mnie traktowali jak swoją własność :( Bo od dziecka byłam taka wychuchaną jedynaczką i to zostało im do dziś. Dlatego żadnego mojego faceta nie akcetują itd. choć zwykle nie mieli do tego powodów, ale każdego nie lubili, obecnego też i pewnie nie będą zadowoleni ze ślubu z nim... Momentami czuję się jak emocjonalnie ubezłasnowolniona.

up

Mieszkasz sama czy z nimi kto Cię utrzymuje? Jak nie chcesz, żeby się nie wtrącali to się wyprowadzadź i usamodzielnij, zaczyni zarabiać sama, to będziesz miała spokój. Do kiedy chcesz żyć na garnuszku rodziców?

Mieszkasz sama czy z nimi kto Cię utrzymuje? Jak nie chcesz, żeby się wtrącali to się wyprowadzadź i usamodzielnij, zaczynij zarabiać sama, to będziesz miała spokój. Do kiedy chcesz żyć na garnuszku rodziców?

Up

No właśnie. Jeśli z nimi mieszkasz w tym wieku to oni automatycznie dają sobie prawo do życia twoim życiem. Wyprowadz się i pozbędziesz się problemu.