Miłość zrodzona z przyjaźni

Przyjaźń między kobietą a mężczyzną a potem miłość?

I co? Pewnie gdzieś tam istnieją takie.

To najlepsze co może być, prawdziwa miłość

Tak, to możliwe... i bardzo piękne. Moim zdaniem to naturalny porządek. Niestety w moim przypadku niemożliwy do realizacji. Spóźniłem się... :(

Tak. to najlepsza opcja. Solidna przyjaźń- taka "na dobre i złe" a miłość może się pojawić jak najbardziej. Jest zawsze pewność, że jak miłość przeminie- przyjaźń pozostanie na zawsze.

gość dziś - dlaczego niemożliwe do realizacji ? Wyszła za mąż ? Ma innego ? :)

gość dziś Tak.. a co? Chcesz się ze mnie pośmiać?

W szkole chyba ale nie po 20 r. życia. Nie ma już później przyjaźni damsko _męskiej. Tylko z podtekstem erotycznym ktoś już się zakochana i będzie dążył do konsumpcji.

gość dziś - Nie, bo dla mnie to nie są śmieszne sprawy. Ale jeśli nie chcesz to nie mów. Życzę Ci powodzenia :)

gość dziś A o czym tu pisać?

gość dziś - o przyjaźni, z której rodzi się miłość :) Wierzysz, że coś takiego może się wydarzyć ?

Zawsze chciałam wierzyć..

gość dziś Wszak pisałem, że mi się to przytrafiło. Pisać o tym lubią ludzie, którzy karmią się marzeniami. Ci co tego doświadczyli i z różnych powodów im nie wyszło wiedzą, że najpiękniej jest tego doświadczać. Zarazem boją się pisać o czymś co poniekąd wywołuje wspomnienia. One potrafią zaboleć...

Przyjażń i potem miłość,Utrzymuj kontakt!

gość dziś Nic nie rozumiesz.

gość dziś - mam dokładnie to samo. Życie toczy się dalej i lepiej nie rozpamiętywać tego, co boli. Co nas nie zabije to nas wzmacnia na dalsze życie. Wiem, wiem tak łatwo to się tylko o tym pisze...

Bywa tak, że przyjaźń gdy przeradza się w miłość, a ta nie może być z różnych względów rozwijana... przeradza się w swego rodzaju cierpienie. Trudno jest stać z boku i przyglądać się jak ukochana wam osoba jest z kimś innym. Człowiek popada w konflikt wewnętrzny. Z jednej strony chce dla tej osoby jak najlepiej, a z drugiej pragnie Ją mieć tylko dla siebie. Czasami odciska to swoje piętno na ich relacji. Dla dobra obu stron czasami trzeba zerwać kontakt i tak też się stało. Nie mniej jednak od wielu lat pamiętam o niej i nie potrafię sobie życia ułożyć.

17.40- to nie ja :)

17.47- teraz wszystko rozumiem, dlaczego się spóźniłeś :P Pozwól jej, żeby była szczęśliwa. Nie zapominaj o sobie. Życie jest tylko jedno i nigdy nie jest za późno, żeby je sobie ułożyć. Gdybym myślała inaczej- już dawno powinnam "odpuścić". Pozdrawiam :)

gość dziś Pozwalam Jej na to od wielu lat. Milczę jak grób. Niestety ja nie potrafię być szczęśliwy. Może inni potrafią szybko o kimś zapomnieć... ja nie.

gość dziś - ja też nie ale to nic nie daje :P Gdybyś znał moją historię heh! W najbliższym tygodniu stoję przed koniecznością zerwania znajomości z kimś, na kim bardzo mi zależało i nadal zależy. Ale są sytuacje, których niestety nie da się "przeskoczyć".

gość dziś Jak w pysk strzelił, historia moja i najlepszego qmpla... wciąż utrzymujemy kontakt, i już widzę, że zaczynam się miotać i mieć idiotyczne pretensje do niego, Niesprawiedliwe, wiem. Ale DLACZEGO nie mógł wybrać MNIE?... czuję się wykorzystana i porzucona, tyle lat zmarnowałam dla niego..

gość dziś Te minki z wystawionym językiem świadczą o tym, że podchodzisz do tematu swobodnie. Ja tkwię w mojej próżni już 9 lat. Nie potrafię do tej pory podchodzić do tematu na luzie.

Życie pisze nieoczekiwane scenariusze, które przeważnie nie są po naszej myśli.

gość dziś Kontakt w takim wypadku się zrywa bo zawsze jedna ze stron na tym ucierpi, albo i obie.

gość dziś 18.02- mylisz się. Nie traktuję tego tematu swobodnie. Dla mnie to są poważne sprawy. Mam już trochę lat ale w życiu zakochana byłam tylko dwa razy. A ten "drugi raz" to ta trudna decyzja, która mnie w przyszłym tygodniu. Od roku cierpię, nie przespałam spokojnie ani jednej nocy, byłam na granicy depresji n i myślę, że miarka się przebrała. Trzeba w końcu pomyśleć o sobie. W życiu trzeba być trochę egoistą. U Ciebie 9 lat ? To piękne i dobrze o Tobie świadczy ale uwierz mi- rozpamiętywanie i "trucie się" wspomnieniami i złudzeniami "jak pięknie mogło być" niczego nie zmieni. Pozdrawiam :).

gość dziś Nie tkwię w świecie fantazji i własnych urojeń. Po prostu ta znajomość dała mi coś jeszcze.... Uświadomiłem sobie, że nie jestem w stanie stworzyć zdrowej relacji. Mam szereg wad, które w mojej ocenie tylko unieszczęśliwia potencjalną zainteresowaną mną kobietę. Mój dramat związany jest nie tylko z tym, że zostałem sam, ale i z tym, że dotarło do mnie to jaki tak naprawdę jestem. Wniosek jest taki, że w tym moim nieszczęściu jest też ogromny fart. Nikt nie chce zniszczyć życia komuś kogo kocha. Na szczęście mi się to nie udało.

18.33-"Mój dramat związany jest nie tylko z tym, że zostałem sam, ale i z tym, że dotarło do mnie to jaki tak naprawdę jestem" XXX A jaki jesteś ? Da się to w skrócie opisać ? Nie ma "chodzących ideałów", jesteśmy tylko ludźmi. Mamy prawo popełniać błędy, upadać, wstawać i "zaczynać od nowa". Kto tego nie rozumie- niczego tak naprawdę nie przeżył. No chyba, że problemem jest jakaś Twoja choroba to tego nie będę już komentowała. A masz zamiar pozostać już w próżni ? Czy to Ty jesteś Autorem tematu ? Skąd Twoja obecność tutaj ? Bo chyba nie jesteś tu bez powodu ?

przyjaźń jest dobra bo pozwala na spokojnie poznac druga osobę tak bez zobowiazan a jak zaczyna nam się coraz bardziej przez to poznanie podobac to i uczucie moze się przyplatać takze finałem moze byc miłość maja solidne podstawy

oczywista za zgoądwojga z reguły jak dwoje ciągnie do siebie pod płaszczykiem przyjaźni to wiele prawdopodobne ze cos z tego bedzie