Co sądzicie o trzydziestolatkach mieszkajacych jak studentki?

I tak jak przyjechały na studia do dużego miasta tak nadal mieszkają - na kupie ze współlokatorami albo co gorsza wynajmując z koleżanką kawalerkę, bo nie stać ich na samodzielne mieszkanie. Nie poprawiły swego statusu mimo ukończonych kilka lat temu studiów jak i podjęcia pracy zarobkowej pełnoetatowej. Co poszło nie tak, że nawet nie mają zdolności kredytowej na własną kawalerke? Nie miały prawdziwej miłości by z partnerem dzielić trudy życia także związane z utrzymaniem własnego mieszkania? Może jakaś dystymia, depresja lub inna fobia społeczna?