Pesymizm smutek i oczekiwania

Witam.Mam 23 lata.Mimo wszystko,do tej pory,nie zaznałem miłości.W domu wieczne walki,nienawiść ,a o relacjach damsko-męskich wolę się nie wypowiadać. Próbowałem 3 związków i zawsze się okazywało,że ,,partnerki’’ tylko i wyłącznie wykorzystywały moją naiwność i romantyzm po to, żeby się zabawić i pożegnać. A ja pragnę miłości romantycznej.Prawdziwego uczucia,opartego na szacunku ,zaufaniu ,wzajemnym wsparciu . Chciałbym mieć kogoś,na kogo mógłbym przelać całe swoje pokłady uczuć.Kogoś,kto byłby dla mnie pierwszą myślą po wstaniu i ostatnią przed zaśnięciem .Kogoś ,przed kim ukorzyć się nie byłoby wstydem . Jestem wysokim chłopakiem o smutnych oczach ,który od pewnego czasu w ogóle nie umie się uśmiechać. Cierpię,widząc szczęśliwe pary na ulicach . Nie dlatego ,że im życzę źle ,bo pewnie część z tych ludzi zasłużyła na szczęście,ale dlatego , że zawsze,gdy mam przed oczami taki widok,przypomina mi to o tym,czego nigdy nie doznałem . Każda taka sytuacja sprawia,że intensywnie myślę o tym,że tak naprawdę,szczerze,nie oszukując się, nigdy dla nikogo nie byłem szczególnie ważny. Właśnie z w/w powodów nie cierpię walentynek ani świąt . Chciałbym w końcu być szczęśliwy .To tyle .

Powodzenia.

Dzięki.

masz przesrane, bo teraz same egoistki i materialistki, świat jest blisko końca

Ja mam 28lat i tez nigdy nie zaznalam miłości. Zawsze kiedy wydawalo mi sie, ze juz wszystko na dobrej drodze, to pojawiala sie jakas inna, fajniejsza dziewczyna i chlopak mnie zaniedbywal, olewal a w najgorszym przypadku nawet zdradzil. Juz sie pogodziłam z perspektywa staropanienstwa.

Zaniedbywał? A co ty do przedszkolachodzisz?:-P

Biedactwo

Ej