Młodość i brak sensu w życiu

Witam. Jestem osobą, która do połowy liceum była bardzo dobrym uczniem. Coś jednak potem się popsuło... Nie mam chęci do nauki. Nie wiem co chcę robić w życiu, nic mnie za bardzo nie interesuje. Na dodatek moja matka tak wzięła sobie do serca moje marzenia z początków liceum, że nie potrafi zrozumieć, że studia na kierunku x niezbyt mnie interesują i czuję, że nie jestem stworzona do tego zawodu - bardzo wymagającego, stresującego, trzeba się właściwie uczyć całe życie. Może jest to dlatego, że wydała ogromne pieniądze abym poszła do dobrej szkoły, potem jeszcze korepetycje... jestem za to wdzięczna i wstyd mi że nie napisałam matury zbyt dobrze pomimo tego, co przyniosło jej rozczarowanie... Ona wyda ostatnie pieniądze żebym miała dobry zawód... ale ja nie chcę. Nie mam motywacji. Celu w życiu... Nie mam jedna odwagi aby zakończyć swoje życie.

Po pierwsze idz do lekarza bo wyglada to na depresje. Po drugie, to twoje studia a nie jej i to ty wybierasz kierunek i nikt tu nic nie ma do gadania. Po trzecie w kazdym zawodzie trzeba sie uczyc cale zycie, chyba ze nie masz zupelnie ambicji i chcesz pracowac przy tasmie. Wtedy codziennie to samo, ale czy na pewno takiego zycia chcesz?