Życie nie jest dla mnie

Nie zależy mi na niczym. Rzuciłem pracę, powiedziałem dziewczynie że jak chce to może odejść. Przestałem wyprowadzać psy. Jem wtedy jak dziewczyna coś zrobi a jak nie to nic nie jem. Nie czuję głodu. Przestałem wychodzić z domu. Kilka lat temu zerwałem kontakt z rodziną. Nie wiedzą gdzie mieszkam, nie znają nr telefonu. Byłem u psychiatry niby po pomoc ale chodziło mi tylko o zwolnienia z pracy. Zacząłem brać po paru miesiącach te leki żeby zobaczyć jak zareaguję. Pierwszy raz od nie wiadomo kiedy czuję spokój. Mam wszystko gdzieś. Nawet o samobójstwie przestałem myśleć. Życie to cyrk w którym nie chcę uczestniczyć.

naucz się mimo wszystko bawić się w tym cyrku :-)

Człowieku żebyś Ty wiedział jakie piekło ja przeszłam i całe życie mam pod górkę ale w życiu nie przyszło by mi do głowy robić cyrk jak Ty. Jestem 10 lat mlodsza a mimo wszystko silna i już dawno nie rozpamietuje przeszłości bo TO MNIE TYLKO BLOKOWALO. Czasu nie cofniesz, rodziny się nie wybiera. Można jednak mieć wpływ na kilka rzeczy, np.na to żeby szanować pracę. Podnieś się. Posłuchaj sound and grace "horyzonty" wysłuchaj się w słowa.

https://www.youtube.com/watch?v=x1ECEC3EU-c dla Ciebie :-)