Smutno mi bo moj pies jest coraz starszy i slabszy

Ma juz 14 lat i chociaz jest dosc dlugowiecznej rasy to juz zdrowie mu siada :( Ostatnio ciagle na cos choruje, jak pomysle, ze pewnego dnia odejdzie to mi sie plakac chce...

Kazdy normalny czlowiek płacze gdy pies umiera. Taka jest kolej rzeczy :(

Tez mam starego pieska we wrześniu stuknie mu 15 lat,schorowany bidulek,ciężko mu się już chodzi z apetytem różnie bywa,ratuje go co jakiś czas lekami od weterynarza bo nie mam serca go uśpić

A mój facet mi powiedział, że " w takim razie nie powinnam miec zwierzat bo kazde kiedys zdechnie", tylko, ze to tak nie dziala, mnie juz chce sie plakac kiedy widze, jaki jest juz slaby, jak sie czasami trzesie itd . :( Nie wiem czy to nie jest jego ostatni rok, bo przez ostatnie kilka miesiecy zdrowie mu sie bardzo pogorszylo

Ja ostatnio pochowałam kota, był ze mną przez wiele lat i czułam się bardzo źle po jego śmierci. Spróbuj przestać myśleć o przyszłości, a skup się na teraźniejszości, na razie Twój pies jest z Tobą, więc ciesz się jego obecnością. Jak będziesz ciągle rozmyślać o przyszłości to stracisz teraźniejszość.

Zatańczyć z kankana na jego grobie w hołdzie jego miłości do międzynoża kobiecego:p

19:14- moj tez juz wlasnie jest schorowany, nawet czesto chodzi smutny, szkoda mi go bo ciagle trzeba z nim ostatnio jezdzic do weterynarza czego bardzo nie lubi i zle znosi wszelkie zastrzyki itd. Nawet narkoze trzeba mu bylo ostatnio podawac i bylo ryzyko, ze nie przezyje, ale musial miec zabieg :( O uspieniu go nawet nie mysle, bede go leczyc do konca, ale smutno mi go widziec w takim stanie, Ostatnio staram sie mu poswiecac wiecej czasu, wiecej wychodzic na spacery, chociaz niestety sa juz one krotkie bo jest slaby, ale tylko wtedy sie cieszy i merda ogonem, a tak to ciagle jest smutny, nawet jak go glaskam. Wyniki krwi mu wyszly w miate dobre, tylko ma problemy z sercem niestety... Czuje ,ze on juz niedlugo pociagnie :(

19:16- masz racje, staram się nim nacieszyc teraz i spedzac duzo czasu. Oby był ze mną jak najdłużej...

Jeśli będzie taka sytuacja, że piesek niestety umrze to pamiętaj, że najlepiej od razu wziąć drugiego, a jeszcze lepiej ze schroniska. To pozwoli ukoić Twój ból po stracie zwierzaka, a i przy okazji zatroszczysz się o nowego psiaka. Wiem, że z obecnej perspektywy wydaje się to niezrozumiałe, bo pewnie możesz myśleć, że innego nie pokochasz tak jak obecnego i żaden go nie zastąpi, ale wiesz mi, że w przypadku śmierc****eska, najlepiej niezwłocznie zaadoptować drugiego. Wiem to z własnego doświadczenia.

pieski ze schroniska są najwierniejsze :( mój ze schroniska jest najcudowniejszy na swiecie i kocham go nad zycie ;)

Musisz sie modlic do jego Aniola Stroza, do Jezusa tez, ja sie nieraz zarliwie modlilam, raz moj pies wyszedl z babeszjozy, raz z okropnej grypy, teraz tule go w ramionach, codziennie dziekuje Bogu za ten skarb

Tak to już jest, człowiek przyzwyczaja sie do swoich zwierzaków, kocha je i stąd te uczucia. A skoro wiesz, że już jest z nim coraz gorzej i możesz go stracić, to póki co każdego dnia rób wszystko tak, żeby to był dla niego najlepszy czas. Rozpieszczaj go, przytulaj, głaszcz, baw się z nim, spaceruj, dawaj mu do jedzenia jego ulubione frykasy.

Ja tez mam adopciaka, cudowny jest! Chociaz tez łobuz, ale za to milosc jaka nas laczy jest bezgraniczna! Gdy jedno z nas umrze to drugie umrze z rozpaczy :( mam nadzieję, że umrzemy razem a jak nie to nie wiem kto sie nim zajmie ;(

jak zdechnie to za płot robaki zjedzą kto by sie przejmował psami

gość dziś wystarczy że ciebie tak potraktują :)

Caluj go po brzuszku, to ur******* w psie hormony ze szczeniectwa, troche go odmlodzi, ale wiadomo nie będzie zyl 20lst,ale moze chociaz rok dłużej

dziś Chyba masz coś z psa skoro tak cie to zabolało :D

gość dziś chyba nie masz mózgu skoro nie rozumiesz wpisu. Cofam wyraz "chyba" ty nie masz mózgu :D

Trudno, ja już to przerabiałam. Straciłam psy i koty, z którymi się wychowałam. Pies i kot były starsze niż ja, mówiłam Pan Pies i Pan Kot na te starsze. Teraz są kolejne zwierzaki w rodzinie, ale pamiętamy też o tamtych. Zostały zdjęcia, filmy, nie tak całkiem odeszły. Każdy musi umrzeć, prędzej czy później, nic na to nie poradzimy, trzeba się z tym pogodzić, chociaż to trudne i do niektórych nie dociera ☹