niby swietna propozycja ale...

Witam, Nie wiem jak opisac moja syt wiec zaczne od informacji. Mam 31l, wraz z zona i dziecmi mieszkamy w uk(budujemy sie i wnet wracamy do pl). W ten weekend dobra znajoma z bylej pracy(angielka) przedstawila mi/nam propozycje ktora nas zaskoczyla. Znajoma wraz z mezem nie moga miec dzieci(dokladnie On) i zaproponowali abym to ja zostal ojcem(oczywiscie nieoficjalnie). Moja zona jest na tak pod warunkiem ze to sie wydarzy w trojkacie(od dawna juz sie na trojkat nastawialismy(zona chce z kobieta)), oraz twierdzi ze to dobrze jak pomoge im bo to dobrzy ludzie sa. Kolega oczywiscie nie ma nic przeciwko gdyz sam zaproponowal mnie bo jestesmy nawet do sb podobni (nie mial by problemu z podobienstwem potomka) a on nie chce invitro od razu wyjasniam. Po wstepnym odmowieniu zaproponowali nam pieniazki(wiedza o budowoe) i naprawde nam by sie przydaly. Problem jest taki ze jestem bardzo uczuciowy i nie wiem jak bym przyjol ze mam "gdzies tam" dziecko i nie mogl bym go widywac. Albo co jakby po latach soe dowiedzialo i chcialo by poznac tatusia?! Glupia sytuacja... Jakies rady? Albo cos? Sory ze tak bez skladni ale jestem beznadziejny w pisaniu.

Trudno cos radzić bo tu i wiara i przekonania i sumienie i uczciwość bierze udział . Według mnie to bardzo ryzykowny krok, który w przyszłości może zburzyć Wasze małżeństwo . Pieniądze szczęścia nie dają i nie uciszą w przyszłości sumienia . Zanim zrobisz cokolwiek , przemyśl dobrze swoją decyzję , czy warto robić przysługę koledze , czy warto zarabiać na takim procederze i co dla Ciebie ważniejsze : kasa czy spokojne sumienie .