Jak żyć po stracie męża

Musze się jakoś wygadać, może przyniesie mi jakąś ulgę. 1 kwietnia w Wielka Niedziele podczas rezurekcji w kościele mój mąż dostał zawał po długiej reanimacji trafił do szpitala, ale niestety nie udał się go uratować i zmarł. Jak ja mam żyć dalej? Nawet się z nim nie pożegnałam, po 35 latach małżeństwa zostałam sama. Mamy 3 dorosłych dzieci , każde ma swoje życie - odwiedzają mnie - nie chce być dla nich dodatkowym ciężarem okazujac im mój ból bo wiem że każde z nich przeżywa po swojemu śmierć ojca. Tyle wątpliwości mnie ogarnia, tyle pytań bez odpowiedzi mi się kołacze po głowie. Taką czuje pustkę w sercu i tak strasznie tęsknie, nie mogę sobie wyobrazić że go już nigdy nie zobaczę, nie przytulę. Przecież to niemożliwe żeby tak było. Czemu zostawił mnie samą. Czuje wszędzie jego obecność - jakby był koło mnie tylko go nie widzę. Czemu mi się nie przyśni? Tak bym chciała go zobaczyć. Czy w wieku 55 lat moje życie sie już skończyło, czy pozostaje mi tylko czekać na śmierć. Tyle mieliśmy planów. Jak sobie z tym wszystkim poradzić.

Po pierwsze, nie szukać tu pomocy. Pełno tu świrów. Może psycholog? Po drugie, nie wątp w dzieci i otwórz sie przed nimi. Wtedy często obydwu stronom jest łatwiej. Bardzo mi przykro.

Może jest koło Ciebie skoro go czujesz :) Moja mama po śmierci dała mi znaki