Mój wiersz o polskich kobietach do oceny

Dziesięć małych polskich kooref Nocą kluby odwiedzało Jednej drinka doprawiono Tylko dziewięć pozostało Dziewięć małych polskich kooref Wciąż zrzędziło o swym losie Lecz jedną sponsor wyhaczył I zostało tylko osiem Osiem małych polskich kooref Poszło w tango za Mokebe Jedna HIVa załapała i zostało tylko siedem Siedem małych polskich kooref Nadal nie miało co jeść Jedna do starych wróciła I zostało tylko sześć Sześć malutkich polskich kooref Na złych chłopców miało chęć Jednej bad boy w ryj zajebał I zostało tylko pięć Pięć malutkich polskich kooref Poszło z czarnym na hotele Jedną nago upublicznił I zostały tylko cztery Cztery małe polskie koorfy Na zaocznych ronią łzy Jedna skończyła marketing I zostały tylko trzy Trzy malutkie polskie koorfy Świat mody rwie ostro je Jedna do szejków się garnie Więc zostały tylko dwie Dwie malutkie polskie koorfy Jedna była zbyt wybredna Więc została starą panną I została tylko jedna Jednej małej polskiej koorfie Zachciało się przystojniaka Lecz ten ją zostawił z dzieckiem I oto historia taka Wiersz powstał na bazie starej wersji wiersza Agaty Christie z utworu "I nie było już nikogo".